Prawo rzymskie, apelacja- opracowanie

Apelacja:
-ponieważ strony nie miały kontroli nad wyborem sędziego - strona przegrywająca miała możliwość kontroli zgodności orzeczenia z obowiązującym prawem =apelacja
-supplicatio - zwrócenie się do cesarza z odwołaniem od decyzji urzędnika
-cel - ugodzenie w niesprawiedliwość wyroku jako rezultatu niewłaściwego zastosowania prawa, braku kwalifikacji sędziego wyrokującego w niższej instancji -strona przegrana mogła się domagać ponownego rozpatrzenia sprawy w przepisowym terminie ustnie albo pisemnie - libellus appelationis -libellus refutatorius - w nim strona wygrana zbijała zawarte w apelacji argumenty
-możliwość apelacji powodowała zawieszenie wykonania wyroku do czasu przeminięcia terminu złożenia apelacji, a po jej wniesieniu do wydania wyroku wyższej instancji
-do Justyniana obowiązek stawienia się stron przed sądem apelacyjnym
-nie było apelacji od procesu zaocznego !!!
-sąd apelacyjny orzekał ponownie, co do istoty sprawy, postępowanie dowodowe i mógł dojść do odmiennych wniosków
-sąd dawał nowy wyrok zastępujący poprzedni natomiast oddalając apelację czynił pierwszy wyrok prawomocnym i wykonalnym z chwilą ogłoszenia (ex tunc)
-czterokrotność kosztów sądowych płaci przegrany wygrywającemu, Konstantyn Wielki - utrata połowy majątku, praca w kopalni lub wygnanie (obie na 2 lata), Justynian znosi te rygory - zwykłe koszty postępowania
-prawomocny wyrok powodował definitywne skonsumowanie skargi - materialna strona prawomocności - i był przeszkodą do wniesienia apelacji - formalna strona prawomocności -jeżeli był to wyrok zasądzający to stanowił on tytuł egzekucyjny
... zobacz całą notatkę