To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
W. Dajczak. Notatka składa się z 3 stron.
Nauka prawa rzymskiego a kodyfikacje prawa cywilnego Z jurysprudencji holenderskiej wyrasta szkoła prawa natury (twórca: Hugo Grocjusz, mistrzowie jego to jurysprudencja holenderska). Hugo Grocjusz odrzuca myśl traktowania prawa rzymskiego jako traktowania go jednego z samoistnych autorytetów, uważa że budowanie prawa prywatnego powinno polegać na znajdowaniu przy użyciu rozum racjonalnych reguł, które poprzez to, że są zgodne z rozumem można określić jako naturalne. Grocjusz objaśniał to także tak, że są to reguły tak oczywiste i przekonujące, kreowane przez racjonalność, że obowiązują nawet w oderwaniu do Boga. Ewolucja od prawniczej prawdy do prawniczej racjonalności. On porównywał różne doświadczenia prawnicze i uważał, że zgodne z rozumem będą te, które znajdują wielokrotne potwierdzenie np. justyniańskie digesta. Pomysł na kodeks jako zbiór zupełny, niesprzeczny, kompletny. Pomysł prawa natury, który zaczęto w prawie natury realizować code civil, ABGB (Allgemeines Buergerliches Gesetzbuch)
Humanizm prawniczy, Donellus drugi nurt, metoda. Do XVIII wieku królowało usus modernus (wybór z prawa rzymskiego tego, co najbardziej użyteczne w sądach). Przesłanie akt - Aktum Versendung. Mało kalrowna systematyka sprawiała, że wysyłano akta, sprawdzano je, bo była niepewność prawa i dopiero wtedy sąd wydawał wyrok. W Niemczech zaczęły się pojawiać głosy, że trzeba dać pewnośc prawa, zastąpić różnorodnośc praw lokalnych jednolita kodyfikacją cyliwną. Wtedy zaczyna się w Niemczech dyskusja między Tibo (trzeba jak najszybciej przyjąć kodeks cywilny, bo skoro innym się udało, to korzystajmy z dobrych doświadczeń) a Savignim (absolutnie nie, bo to produkt francuski, nie można przejąć szybko kodyfikacji zagranicznej, bo każdy naród ma ducha narodowego i powinien zbudować swoje prawo prywatne przez organiczne rozwijanie prawa narodowego względem swojego ducha) Prawo adekwatne do ducha narodowego to prawo adekwatne do prawa rzymskiego.
Tak otwierają się drzwi dla niemieckiej szkoły historycznej i pandektystyki. Pandektystyka to przekonanie, że prawo musi być przedstawione w sposób jak najbardziej systematyczny. Mówi się, że naukę prawa powinno się budować w ten sposób, że powinno się budować ogólne, abstrakcyjne pojęcia prawne w oparciu o prawo rzymskie. Dalej powinno się te pojęcia uporządkować, a zatem ująć w jakiś efektywny system. W ten sposób rozpoczyna się dyskusja o systemie w prawie prywatnym. W ten sposób została zbudowana spójna nauka prawa prywatnego odwołująca się szeroko do autorytetu prawa rzymskiego. Pierwsze dzieło to F. C. Savigny - system des heutiges roemisches rechts; potem Windscheib - podręcznik o pandektystyce (wiele w prawie polskim). Pomysł pandektystyki wykorzystano w pracach nad BGB (wchodzi w rzycie w 1900 roku). BGB wykorzystuje dorobek pandektystyki i humanizmu prawniczego.
(…)
….
Jakie rozwiązanie konkretnego problemu prawnego uznać za prawdziwe?
Antyczne prawo rzymskie:
Czy pominięci w testamencie najbliżsi zmarłego mają prawo do części jego majątku?
Jakie są przesłanki przeniesienia własności?
Kiedy umowa wzajemna rodzi prawny obowiązek jej wykonania
Nauka prawa rzymskiego:
Czy i jak wybrać między systemem zachowku i rezerwy? - to samo współcześnie odnośnie testamentu
Jak wybrać między modelem kazualnym i abstrakcyjnym przeniesienia własności?
Jak określić i interpretować granice swobody umów?
Trwałość wpływu pandektystyki na polską naukę prawa cywilnego:
XIX wieczna systematyka pandektowa (Heine) niemiecki kodeks cywilny
Część ogólna
Zobowiązania
Prawo rzeczowe
Prawo familijne
Prawo spadkowe
Systematyka kodeksu polskiego cywilnego
Część ogólna
Własność i inne prawa rzeczowe…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)