Następnie można zapoznać się z podziałem prawa rzymskiego, na prawo publiczne i prywatne, ius cvile, ius gentium, ius honorarium. Scharakteryzowana została ustawa XII tablic, Lex Cornelia, Edicta perpetua (perpetuum) ? obowiązywały przez całą kadencję urzędnika, czyli przez jeden rok i Edicta extraordinaria (nadzwyczajne) ? wydawane w ciągu roku, gdy istniała pilna konieczność. W notatce przybliżono obowiązującą do dziś systematyka prawa rzymskiego. W kolejnej części przedstawiono prawo osobowe w prawie rzymskim, zakres osobowości prawnej człowieka, na którą składał się: status libertatis, status civitatis, status familiae. Sporo uwagi zostało poświęcone niewolnictwu w Rzymie, oraz czynnościom prawnym połączonym z niewolnikami. Wyjaśniono również kim są Kolonowie i pół-wolni. Wskazano również na uprawnienia prywatnoprawne obywatela rzymskiego. W kolejnej części notatki skupiono się na prawie rodzinnym, w tym rodzinie agnacyjnej, rodzinie kognacyjnej, prawo ojcostwa, prawo opiekuńcze, kuratela, prawo małżeńskie w prawie rzymskim, w tym rozwód i zaręczyny. Najobszerniejsza część notatki to rzymskie prawo rzeczowe, gdzie bardzo dokładnie scharakteryzowano rzeczy, prawa rzeczowe, posiadania i jego ochronę oraz rodzaje. Przeanalizowano również prawa rzeczowe, które zasadniczo istnieją tylko na rzeczy, należą do praw podmiotowo bezwzględnych ? są skuteczne erga omnes, w przypadku naruszenia ? actiones in rem. Przybliżono zagadnienie własności i jej ochronę przez skargę posesoryjna i petytoryjną, sposoby nabycia własności, MANCIPATIO, IN IURE CESSIO, ADIUDICATIO, TRADITIO, jak również usucapio, jak również szereg innych przypadków nabycia własności zarówno wtórnych jak i pierwotnych. Dalej skupiono się na ograniczonych prawach rzeczowych: służebność, QUASI-POSSESSIO SŁUŻEBNOŚCI, EMPHYTEUSSIS, czy zastaw. W kolejnej części omówiono prawo spadkowe w starożytnym Rzymie.Zdefiniowano pojęcie spadku, Hereditas, ochronę praw spadkowych, powołanie do spadku, testament, nabycie spadku, legat, fieikimis. Na kolejnych 40 stronach opisano zobowiązania w prawie rzymskim. Omówiono odpowiedzialność, związaną z nią szkodę, zakres przyczynowy, podstawy odpowiedzialności. Wymieniono źródła zobowiązań i wygaśniecie zobowiązania, a następnie scharakteryzowano część szczególną prawa zobowiązań: Delicta privata, Quasi delicta, Kontrakty. Najwięcej uwagi poświęcono kontraktom, wymieniając poszczególne umowy i szczegółowo je omawiając.
I.
ŹRÓDŁA PRAWA RZYMSKIEGO
Geneza i ogólne założenia prawa rzymskiego.
Nasilenie zainteresowania prawem rzymskim obserwujemy od początku XI w. Do wieku XX z różnym nasileniem. XX wiek przyniósł pewne zmiany. Zarówno systemy komunistyczne i inne totalitarne zmiany często pomijały ze względów dydaktycznych naukę prawa rzymskiego. Zapatrzenie w nowe zdobycze techniki i polityki powodowało, że na starożytność patrzono z przymrużeniem oka. W Polsce po wojnie zanikało jako przedmiot wykładowy na uniwersytetach. Było to różnie oceniane przez studentów, ale zawsze negatywnie przez prawników. Wiedza prawnicza w Europie oparta jest jednak na tym, co przekazali nam prawnicy rzymscy. Owo prawo jest modelem, wzorcem nauczania prawa. Jest podstawą nauczania kadr prawniczych. Prawo rzymskie tworzyło się w następujący sposób. Na początku powstawała jakaś norma moralna, coś, co ludzie uważali za słuszne. Gdy owa norma uzyskała powszechną akceptację była transponowana do systemu prawnego poprzez prawotwórczą działalność prawników, którzy w swoich k
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)