To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PRAWO RZECZOWE
Ruchomości i nieruchomości
Ziemia była podstawowym środkiem produkcji i otoczona była ochroną prawną. Zaliczana była do nieruchomości. W ich skład wchodziły także ruchomości unieruchomione: zboże na pniu, ryby w stawi, konie w liczbie powyżej 10 (stado). Zaliczanie ruchomości i nieruchomości było ważne z względu na dysponowanie. Konsekwencją kryteriów podziału było dziedzicznie. Często granica była płynna, zaczęto dzielić na dobra dziedziczne (rodowe) i nabyte. Pierwsze miały liczne ograniczenia w zakresie dysponowania, drugie stawały się dobrem dziedzicznym. Dla kościołów ustanowiono tzw. adopcję Chrystusa (adoptio christis) po to, aby mógł mieć dopływ majątku.
WŁASNOŚĆ I POSIADANIE
We wczesnym średniowieczu nie było ścisłego rozgraniczenia między faktycznym władztwem nad rzeczą, posiadaniem a władztwem prawnym czyli własnością. Każde władztwo nad rzeczą było rozumiane jako prawo do niej. Posiadanie starogermańskie (gewere - pilnować, strzec) nie było tożsame z pojęciem rzymskim.
Posiadanie było narażone na nadużycia. Dla ochrony wprowadzono proces sądowy (proces posesoryjny), było to ustalenie naruszenia posiadania. Od X . Włochy, od XII Francja.
WŁASNOŚĆ DEF, FORMY
Własność było to władztwo prawne osoby nad rzeczą materialną.
Podzielona - odnosiła się do ziemi. Była powszechna w państwie feudalnym, przypomina współwłasność lecz nią nie jest. Dzieli się na:
Własność bezpośrednią, zwana zwierzchnią oraz własność podległą, zwaną użytkową. Podział stanowił podstawę ustroju lennego wynikł z pojmowania posiadania nieruchomości, które nie wymagając faktycznego dzierżawienia, za bezpośrednich posiadaczy uznawało się jej użytkowników, zaś pośrednich tych którzy pobierali z niej pożytki, w rezultacie każdy z właścicieli miał innego rodzaju tytuł i uprawnienia. W ten sposób własność zwierzchnia przysługiwała seniorowi a podlegała wasalowi. Podobnie panu feudalnemu przysługiwało prawa żądania renty feudalnej, zaś chłopu prawo użytkowania ziemi.
Alodialna - własność pełna, wolna nie podporządkowana innemu władztwu prawnemu. Występowała ona w Europie środkowo - wschodniej w zakresie własności szlacheckiej. Wynikał z niej obowiązek służby rycerskiej. W Rosji zbliżone do dóbr alodialnych były wotczyny, czyli dobra przekazywane dzieciom. Właściciel wotczyn był zobowiązany do pełnienia służby wojskowej dożywotnio (rodowe, nabytej wysłużone książęce). Pomietija zaś były to dobra nadawane dożywotnio za służbę pod warunkiem jej pełnienia (nie mogły być przekazywane) (Wprowadził Iwan IV).
Zbiorowa - nieruchomości były własnością zazwyczaj rodu. Znany był on w formie „niedziału ojcowskiego” polegającego na wspólnocie ziemi ojca z synami i córkami. Prawo własności przysługiwało wszystkim członkom niedziału w stosunku do całej rzeczy (niedziały ojcowski, braterski). Niedział częściowy” grunty orne, były własnością indywidualną a niedział rodzinny tworzyły łąki, lasy i wody.
(…)
….
W prawie miejskim rozwinęły się z rozwojem budownictwa. Wynikały także z prawa sąsiedzkiego. (wysokość budowy, mur przeciwpożarowy) użytkowanie - niezbywalne, dziedziczne
ciężary realne - polegały na uiszczaniu przez każdorazowego właściciela gruntu świadczeń na rzecz osoby uprawnionej do pobierania.
Renty:
feudalne (obciążające chłopów) naturalne (danina) odrobkowa (pańszczyzna) i pieniężna (czynsze)
umowne…
…, gdy krewni nie wiedzieli. Wykupu można było dokonać w okresie 1 roku i 1 dnia (istniało do XVIII - XIX.)
prawo sąsiedzkie - najbliżsi sąsiedzi mieli prawo retraktu nieruchomości sprzedanej osobom spoza sądziedztwa
retrakt lenny - przysługiwał seniorowi w wypadku alienacji przez wasala dóbr lennych (o ile była dopuszczalna). NABYWANIE
Pierwotne poprzez zawłaszczenie (nabycie własności przez objęcie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)