To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Olejniczak. Notatka składa się z 3 stron.
Prawo Podmiotowe - jest to pewna złożona sytuacja prawna wyznaczona podmiotom przez obowiązujące normy i chroniąca prawnie uznane interesy tych podmiotów. Na sytuację tę składają się wolne - w aspekcie normatywnym - zachowania psychofizyczne lub konwencjonalne podmiotu uprawnionego, z którymi sprzężone są zawsze obowiązki innego podmiotu lub innych podmiotów, przy czym gdy norma prawna tego nie wyłącza uprawnionemu przysługuje również kompetencja do żądania, by organ państwa dysponujący przymusem doprowadził do zrealizowania sprzężonych z prawem podmiotowym obowiązków. Przydatność koncepcji prawa podmiotowego Z punktu widzenia ideologicznego → krytykowana w doktrynie socjalistycznej z powodu tego, iż jest wyrazem ideologii indywidualistyczno-liberalnej, która bezpodstawnie traktuje człowieka jako wyizolowaną monadę motywowaną w swej działalności egoistycznymi tylko interesami, ale na gruncie obecnych założeń ustrojowych RP, indywidualny interes motywowany pożytkiem ogólnym i względami moralnymi jest uznany za godny motyw aktywności gospodarczej;
Z punktu widzenia technicznego → czy jest dostatecznie sprawnym instrumentem analizy prawnej, skoro dla jego wyjaśnienia należy odwoływać się do bardziej elementarnych i jednoznacznych pojęć (jak kompetencja, indyferencja) i jeżeli dla jego określenia podstawowe znaczenie mają korelatywnie sprzężone obowiązki innych osób. Ale dokonanie opisu sytuacji prawnej jednostek wyłącznie przy pomocy pojęć podstawowych nie byłoby adekwatne, gdyż nie uwzględniałoby ich funkcjonalnego powiązania w całość;
w procesie interpretacji i stosowania prawa cywilnego → nakazuje koncentrować uwagę na uznanych społecznie interesach podmiotów, a w razie ich braku lub zbyt ograniczonego występowania, dane prawo podmiotowe nie przysługuje uprawnionemu lub przysługuje mu w zmodyfikowanej postaci; III. Uprawnienia Uwagi ogólne termin ten używany jest dosyć powszechnie, ale brak mu stałej definicji;
termin ten używany jest dla określenia jakoś wyróżnionego elementu prawa podmiotowego , a użyteczność tego pojęcia polega na tym, iż nie zawsze trzeba wyznaczać całość przysługującego prawa podmiotowego, poprzestając na pewnym jego wycinku (uprawnieniu) i mając na względzie, iż stanowi on jedynie kawałek całości zdeterminowanej interesem podmiotu. Możliwe jest też, że struktura prawa podmiotowego będzie tak prosta, że zawrze się w treści jednego uprawnienia;
wyróżniamy następujące rodzaje uprawnień:
roszczenia;
uprawnienia kształtujące;
zarzuty; Roszczenia uprawnienie polegające na tym, że uprawniony może żądać, aby indywidualnie oznaczona osoba zachowała się w ściśle określony sposób → uprawnienie skonkretyzowane pod względem treści i podmiotu, a skorelowany z nim obowiązek oznaczony jest co do określonego podmiotu → z reguły przyporządkowana temu materialnoprawnemu uprawnieniu kompetencja zwrócenia się do odpowiedniego organu o zastosowanie przymusu;
(…)
… od dłużnika świadczenia, polegającego na różnego rodzaju zachowaniach → kreowane są decyzjami stron (zasada swobody umów);
zwykle wraz z prawem względnym przysługuje uprawnionemu roszczenie, ale rozróżnienie to ma walor praktyczny, ponieważ w obrębie prawa względnego można niekiedy bliżej jeszcze ustalić skonkretyzowany i zaktualizowany jego element, jakim jest roszczenie (np. nie przedawnia się prawo…
… zwrócenia się do odpowiedniego organu o zastosowanie przymusu;
zgodnie z art. 120 § 1 kc → roszczenia wymagalne i niewymagalne, co do których nie zaszły jeszcze wszystkie okoliczności aktualizujące obowiązek świadczenia;
ustawa terminem tym posługuje się też na oznaczenie sytuacji prawnej, która nie jest emanacją prawa podmiotowego (np. art. 344 kc dotyczący roszczeń o ochronę posiadania);
Uprawnienia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)