To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prawo pochodne Unii Europejskiej
Akty prawa pochodnego UE wydawane są przez instytucje UE, na podstawie Traktatu o funkcjonowaniu UE, w zakresie kompetencji przyznanych przez państwa członkowskie do stanowienia prawa w granicach i na zasadach określonych w prawie pierwotnym.
Zgodnie z art. 288 TFUE:
„W celu wykonania kompetencji Unii instytucje przyjmują rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i opinie”.
Pierwsze trzy mają charakter wiążący, ostatnie dwa- niewiążący.
Wszystkie akty prawa pochodnego muszą być zgodne z prawem pierwotnym UE.
Niezwykle istotne jest, że kolejność aktów wymienionych w art. 288 TFUE nie stanowi o hierarchii tych źródeł.
Hierarchię można wskazać w zakresie relacji między rozporządzeniami, dyrektywami, decyzjami o charakterze ustawodawczym a rozporządzeniami i dyrektywami delegowanymi i wykonawczymi.
Traktat z Lizbony wprowadził podział aktów prawa pochodnego na akty ustawodawcze i nieustawodawcze, wśród tych drugich wyróżniając akty delegowane i wykonawcze. Do aktów nieustawodawczych doktryna zalicza także akty „bez przymiotnika”. Przypisanie danego aktu prawnego do kategorii aktów ustawodawczych lub nieustawodawczych następuje na podstawie procedury, według której akt jest przyjmowany. Oznacza to, że rozporządzenia, dyrektywy i decyzje mogą mieć charakter zarówno ustawodawczy i nieustawodawczy
I. AKTY USTAWODAWCZE
Zgodnie z TFUE, akty ustawodawcze, to akty przyjęte według procedury ustawodawczej, zwykłej bądź specjalnej.
W ramach zwykłej procedury ustawodawczej, akty przyjmowane są przez PE i Radę na wniosek KE.
W ramach specjalnej procedury ustawodawczej, akt jest przyjmowany przez PE z udziałem Rady lub przez Radę z udziałem PE na wniosek KE, grupy państw członkowskich, PE, TSUE, EBI lub zalecenia EBC.
W zakresie WPZIB nie jest możliwe przyjmowanie aktów ustawodawczych. Wszystkie akty ustawodawcze powinny zostać opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Akty te wchodzą w życie w terminie w nim określonym lub jeśli nie wskazano - w ciągu dwudziestego dnia po ich publikacji. II. AKTY NIEUSTAWODAWCZE
TFUE nie podaje definicji aktu nieustawodawczego, dając jedynie wskazówkę, że aktami nieustawodawczymi są akty delegowane i akty wykonawcze.
Akty delegowane:
Aktami delegowanymi są rozporządzenia, dyrektywy i decyzje - zgodnie z art. 290 TFUE - „o zasięgu ogólnym, które uzupełniają lub zmieniają niektóre, inne niż istotne, elementy aktu prawodawczego” przyjmowane przez KE na podstawie upoważnienia zawartego w akcie ustawodawczym. Akt ustawodawczy upoważniając KE kompetencje do wydania aktu delegowanego musi wyraźnie określać cel, treść, zakres oraz czas obowiązywania przekazanych uprawnień.
(…)
…, które nie są ani aktami delegowanymi ani wykonawczymi. Kategoria ta obejmuje np.:
Akty RUE przyjmowane bez udziału PE (np.. W zakresie taryfy celnej, pomocy państwa zgodnej z rynkiem wewnętrznym czy stowarzyszenia krajów i terytoriów z UE)
Rozporządzenia i decyzje EBC
Decyzje Rady przyjmowane w ramach uproszczonych procedur zmiany Traktatów
Decyzje RUE i Rady Europejskiej przyjmowane w ramach WPZIB
D. Porozumienia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)