To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wykład 7 21.11.2008
struktura zwyczaju w perspektywie dydaktycznej:
usus (zwyczaj) + opinio iuris sive necessitas (przekonanie, że określona praktyka jest obowiązującym prawem)
Orzecznictwo sądów międzynarodowych potwierdza że zwyczaj musi opierać się na tych elementach. Doktryna ujmuje te dwa elementy jako zjawisko nierozerwalne.
Sama praktyka nie kreuje zwyczaju, chyba że praktyka organizacji
Czy w ramach państwa istnieje gradacja?
Formalnie obowiązuje zasada równości . Należy jednakowo uwzględnić praktykę państw. Mocarstwa nie są w stanie wyhamować praktyki, nie są w stanie narzucić praktyki, Praktyka małych państw nie jest w stanie wytworzyć praktyki szerszej,ogólniejszej. Charakter praktyki:
Powinna mieć wymiar międzynarodowy, oddziaływanie na stosunki międzynarodowe. Nie bez znaczenia jest to co się dzieje wewnątrz państw bo PM wnika w wewnętrzne sprawy państw.
Praktyka powinna być :
- jednolita (konkretny podmiot (państwo), każde państwo we wszystkich swych zachowaniach w odniesieniu do określonego przedmiotu zachowuje się tak samo, jedność kolektywna - spójność zachowań) MTS nie mówi że praktyka w każdym szczególe musi być taka sama. 1986- musi być znaczący poziom porozumienia między stronami tworzącymi prawo zwyczajowe, co do treści nie oczekuje się, że państwa stosują normu w sposób doskonały, nie ma rygorysttycznego wymogu zgodności zachowań.
- intensywna - podstawowe normy nie powinny być pojedyncze, odosobnione, w dużych odstępach czasu
- reprezentatywna - różne państwa świata powinny w niej uczestniczyć.
Pojawia się koncepcja instant custom - zwyczaj jednorazowy oraz pogląd, że musi istnieć stary zwyczaj vetustas usus żeby była ciągłość diuturnitas, immemorier time
Jeśli praktyka trwa pewien czas to musi być zgodna, nie przerwana - non interupti
Opinio Iuris - świadomość prawna
- Przekonanie że z określonego zachowania wywodzi się określone postępowanie będące regułą prawną wiązącą. Wyraża świadomość prawną podmiotów.
Świadomość, że określona reguła jest istotna nie musi istnieć od początku kształtowania zwyczaju, wystarcza na zakończenie. Jest trudna do przeprowadzenia bo nie wiemy czy reguła wyrażająca praktykę już trwa czy nie, nie wiadomo kiedy ma się pojawić jest elementem koniecznym ale nie jest elementem samodzielnym
jest aspektem praktyki i w niej się ujawnia. Komisja Prawa Międzynarodowego opracowała z jakich dowodów korzystać 1950
Czy Opinio iuris musi być wyraźnie wyartykułowane?
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)