To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prawo międzynarodowe publiczne a wewnątrzpaństwowy porządek prawny
System prawa międzynarodowego publicznego jest zespołem norm prawnych, wywodzących się albo ze zwyczajów w stosunkach między państwami, które wskutek długotrwałego stosowania przekształciły się w wiążące normy prawne, albo umów między państwami. Prawo wywodzone ze zwyczajów wiąże wszystkie państwa. Natomiast prawo wywodzone z umów wiąże tylko te państwa, które zawarły i ratyfikowały daną umowę.
Prawo międzynarodowe publiczne różni się od prawa wewnątrzpaństwowego m. in.:
zakresem przedmiotowym
Odnosi się do stosunków, relacji między suwerennymi państwami oraz w pewnej mierze do stosunków między państwami i innymi podmiotami, które w pełni lub częściowo mają uznaną przez inne państwa podmiotowość prawno-międzynarodową.
zakresem podmiotowym
Podmiotami prawa wewnątrzpaństwowego są osoby fizyczne i osoby prawne. Podmiotami prawa międzynarodowego są suwerenne państwa oraz organizacje międzynarodowe.
charakterem źródeł prawa
W prawie wewnątrzpaństwowym źródłem prawa są normy ustalane przez władzę publiczną. W prawie międzynarodowym podstawowym źródłem prawa są umowy zawierane przez państwa i ogólnie przyjęte i akceptowane zwyczaje.
sposobem egzekwowania prawa
W prawie wewnątrzpaństwowym organy władzy dysponują środkami przymusu państwowego, co stanowi gwarancję realizacji jego norm. W prawie międzynarodowym sankcje polegają głównie na presji międzynarodowej opinii publicznej, sankcjach gospodarczych czy ograniczeniu lub zerwaniu stosunków dyplomatycznych z państwem naruszającym prawo międzynarodowe.
Inkorporacja - włączenie norm prawa międzynarodowego do systemu prawa wewnątrzpaństwowego
Koncepcje obowiązywania prawa:
a). socjologiczna
Norma prawna jest stosowana nie dlatego, że obowiązuje, ale dlatego, że obowiązuje i jest stosowana. Za obowiązujące uznaje się te normy, które są stosowane, przestrzegane.
b). aksjologiczna
Polega na zgodności norm prawnych z podstawowymi wartościami uznawanymi w danym społeczeństwie. Obowiązujące są te normy, które uważa się za celowe, słuszne, sprawiedliwe.
c). formalna (tetyczna)
Jeśli normy te spełniają wymogi formalne. Za obowiązujące uznaje się tylko te normy, które ustanowione zostały w należytym trybie i nie zostały derogowane w danej sytuacji.
Prawo obowiązuje określone podmioty w określonym czasie, na danym terytorium.
Zakresy obowiązywania prawa:
(…)
… na znalezieniu przepisu lub przepisów prawa obowiązującego w celu późniejszej rekonstrukcji norm prawnych, stanowiących podstawę rozstrzygnięcia w danej sprawie.
c). Subsumpcja czyli ustalenie na gruncie obowiązujących przepisów prawa norm prawnych właściwych ( adekwatnych ) dla rozstrzygnięcia sprawy i w rezultacie wydanie indywidualnego i konkretnego rozstrzygnięcia.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)