To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
USTALENIE STANU PRAWNEGO JAKO ETAP STOSOWANIA PRAWA
- Ustalenie przepisów obowiązującego prawa w celu późniejszej rekonstrukcji norm prawnych, stanowiących podstawę rozstrzygnięcia w danej sprawie.
- każde rozstrzygnięcie wydawane w procesie stosowania prawa przez organ stosujący prawo powinno mieć podstawę prawną
- organ stosujący prawo powinien brać pod uwagę przepisy prawa polskiego, międzynarodowego, a także wspólnotowego UE
Ustalenie stanu prawnego - ustalenie podstawy normatywnej, jeden z etapów stosowania prawa. Podstawę prawna rozstrzygnięcia stanowią przepisy prawa, na podstawie których organ stosujący prawo dokonuje rekonstrukcji norm prawnych (generalnych i abstrakcyjnych), określających skutki prawne dla danego stanu faktycznego.
Etap ten obejmuje 2 fazy:
Faza walidacyjna - związana z obowiązywaniem przepisów prawa. Dotyczy ustalenia źródeł prawa. Organy brane pod uwagę:
- przepisy prawa krajowego i międzynarodowego
- orzeczenia sądów i trybunałów. Moc precedensów mają orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, Trybunału Konstytucyjnego. Wyroki Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego - quasi precedensy
- źródła pozaprawne - zasady słuszności
Faza interpretacyjna - wykładnia derywikacyjna - rekonstrukcja tych norm prawnych, które w danej sprawie będą miały zastosowanie (proces rekonstrukcji treści podstawy decyzji)
- wykładnia klaryfikacyjna - ustalenie znaczenia wyrażeń normatywnych dla potrzeb konkretnego przypadku
SUBSUMCJA JAKO ETAP STOSOWANIA PRAWA
Subsumcja - ustalenie na gruncie obowiązujących przepisów prawa norm prawnych właściwych dla rozstrzygnięcia sprawy i w rezultacie wydanie indywidualnego rozstrzygnięcia; ostatni etap stosowania prawa.
Wydanie normy indywidualnej i konkretnej, będącej prawną kwalifikacją stanu faktycznego.
Polega ona na zakwalifikowaniu danego stanu faktycznego sprawy indywidualnej do określonej kategorii faktów, zawartej w normie prawnej, która ma charakter generalny i abstrakcyjny. Organ stosujący prawo powinien ustalić czy cechy sprawy, którą ma rozstrzygnąć odpowiadają cechom danego typu przypadków, ujętych w sposób ogólny i abstrakcyjny w normie prawnej. Na etapie subsumcji organ stosujący prawo dokonuje rozumowania, które nazywamy sylogizmem prawniczym.
W postępowaniu karnym subsumcja czynu pod przepis prawny polega na zmianie abstrakcyjnej normy prawa karnego materialnego w normę skonkretyzowaną.
Sylogizm prawniczy - schemat:
Przesłanki: I: Obowiązuje norma prawna generalna i abstrakcyjna, którą określił organ stosujący prawo, a w której wyodrębnić można co najmniej hipotezę i dyspozycję.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)