Prawo międzynarodowe i współnotowe w krajowym porządku prawnym.

Nasza ocena:

5
Pobrań: 203
Wyświetleń: 1001
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Prawo międzynarodowe i współnotowe w krajowym porządku prawnym. - strona 1 Prawo międzynarodowe i współnotowe w krajowym porządku prawnym. - strona 2

Fragment notatki:

PRAWO MIĘDZYNARODOWE I PRAWO WSPÓLNOTOWE W KRAJOWYM PORZĄDKU PRAWNYM nawiązanie do koncepcji dualistycznych (odrębne systemy prawne, a p.m. potrzebuje specjalnego wprowadzenia do prawa wewnętrznego - transformacji poprzez ratyfikację) w przeciwieństwie do koncepcji monistycznej.
art. 9 stanowi, że RP przestrzega wiążącego ją prawa międzynarodowego . Jest to zasada o charakterze ogólnym i dotyczy wszystkich źródeł prawa międzynarodowego.
brak wprowadzenia do systemu źródeł prawa w Polsce innych źródeł prawa międzynarodowego niż umowy międzynarodowe, a w szczególności powszechnie uznanych zasad prawa międzynarodowego (ale art. 9 K. wprowadza obowiązek ich przestrzegania) umowy międzynarodowe dzielimy na ratyfikowane i nieratyfikowane (choć art. 27 KW o prawie traktatów - zakaz powoływania się na prawo wewnętrzne jako podstawę niewykonania umowy)
art. 91 ust. 1 ratyfikowana umowa międzynarodowe po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw RP stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. zawieranie umów jest kompetencją rządu (art. 146 ust. 4 pkt 10), a ratyfikuje je Prezydent (art. 133 ust. 1 pkt 1). O zamiarze przedłożenia Prezydentowi do ratyfikacji umów międzynarodowych, których ratyfikacja nie wymaga zgody wyrażonej w ustawie, Prezes Rady Ministrów zawiadamia Sejm (art. 89 ust. 2). szczególna procedura zawierania umów w ustawie o umowach międzynarodowych z 14.04.2000 r. wg art. 89 ust. 1 ratyfikacja umowy wymaga zgody wyrażonej w ustawie, gdy dotyczy : pokoju, sojuszy, układów politycznych lub układów wojskowych,
wolności, praw lub obowiązków obywatelskich określonych w Konstytucji,
członkostwa Rzeczpospolitej Polskiej w organizacji międzynarodowej,
znacznego obciążenia państwa pod względem finansowym,
spraw uregulowanych w ustawie lub w których Konstytucja wymaga ustawy. umowy w/w mają moc wyższą niż ustawa, jeśli ustawy nie da się pogodzić z umową (art. 91 ust. 2) a contrario do art. 91 ust. 2 umowy ratyfikowane bez uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie nie mają mocy równej ani wyższej niż ustawa, znajdują się więc na szczeblu podustawowym. Wszystkie ustawy muszą być zgodne z konstytucją (art. 133 ust. 2 i art. 188 pkt 1) → orzeka TK. Umowy nieratyfikowane (zwane porozumieniami) nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego, a działają tylko w sferze prawa wewnętrznego. Zawierane są przez Radę ministrów lub ministra (i zatwierdzane przez RM - art. 146 ust. 4 pkt 10). PRAWO WSPÓLNOTOWE (prawo UE) - zbudowane jest na zasadzie hierarchii: prawo pierwotne (traktaty założycielskie) i prawo wtórne (pochodne)

(…)

… (i zatwierdzane przez RM - art. 146 ust. 4 pkt 10). PRAWO WSPÓLNOTOWE (prawo UE) - zbudowane jest na zasadzie hierarchii: prawo pierwotne (traktaty założycielskie) i prawo wtórne (pochodne) (akty stanowione przez organy Wspólnoty). Trzy główne zasady dotyczące prawa wspólnotowego:
zasada bezpośredniej skuteczności prawa wspólnotowego w krajowych porządkach prawnych - normy w nich zawarte podlegają bezpośredniemu stosowaniu (o ile pozwala na to ich treść);
zasada pierwszeństwa prawa wspólnotowego przez prawem krajowym - niezależnie od rangi norm będących w kolizji;
zasada jednolitości prawa wspólnotowego - konieczność jednakowego rozumienia prawa UE we wszystkich krajach → monopol Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości na ustalanie wykładni danego prawa → w praktyce duże znaczenie ETS (tzw. ogólne zasady prawa…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz