To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PRAWO DO WYNAGRODZENIA Wynagrodzenie za pracę jest to świadczenie ze stosunku pracy, o charakterze obowiązkowym i okresowym, należne pracownikowi za pracę wykonaną lub za czas wykonywania pracy. Prawo do godziwej pracy jest świadectwem podejmowania prób ustawodawczych w kierunku dostosowania poziomu indywidualnych płac do sukcesywnie wzrastających kosztów utrzymania pracowników. Prawo do godziwego wynagrodzenia nie jest prawem podmiotowym, więc nie jest sankcjonowane przez Państwo. Z prawa do godziwego roszczenia pracownik nie może wywodzić roszczenia o zapłatę wyższego wynagrodzenia. Wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia.
Trójstronna Komisja do Spraw Społeczno-Gospodarczych po otrzymaniu stosownych propozycji i informacji od Rady Ministrów, uzgadnia wysokość minimalnego wynagrodzenia w roku następnym w terminie do dnia 15 lipca każdego roku. Wysokość minimalnego wynagrodzenia podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym RP ,,Monitor Polski”, w drodze obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów w terminie do 15 września każdego roku. Jeżeli Trójstronna Komisja nie uzgodni w terminie, Rada Ministrów ustala wysokość minimalnego wynagrodzenia do 15 września każdego roku. W Polsce minimalne wynagrodzenie stanowi w zależności od danego roku około 39% przeciętnego wynagrodzenia. Warunki wynagradzania za pracę i przyznawania innych świadczeń związanych z pracą ustalają układy zbiorowe pracy. Postanowienia ich nie mają mocy bezwzględnie obowiązującej, gdyż, jeżeli pomiędzy stronami stosunku pracy zostanie ustalone wynagrodzenie korzystniejsze od wynikającego układu, pracownik ma prawo do wynagrodzenia wynikającego z umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego został nawiązany stosunek pracy. Na pracodawcy zatrudniającym, co najmniej 20 pracowników, dla którego nie został zawarty zakładowy lub ponadzakładowy układ zbiorowy pracy, ciąży bezwzględny obowiązek ustalania warunków wynagradzania w regulaminie wynagradzania. Na wynagrodzenie pracownika składa się przede wszystkim płaca zasadnicza odpowiadająca stawce wynagrodzenia za pracę określonego rodzaju lub na określonym stanowisku oraz inne składniki wynagrodzenia, obligatoryjne i fakultatywne. Obok wynagrodzenia zasadniczego na płacę pracownika składają się różnego rodzaju dodatki. Składniki obligatoryjne : dodatki za pracę w nadgodzinach, w porze nocnej, w warunkach szkodliwych dla zdrowia oraz jednorazowa odprawa pieniężna emerytalno-rentowa. Składniki fakultatywne to np.: premie, dodatki stażowe, nagrody jubileuszowe, dodatki za pracę zmianową, za specjalizację zawodową. Przepisy KP nie przewidują regulacji dotyczącej premiowania. Pracodawcy posiadają w tym zakresie samodzielność. Premia jest niestałym składnikiem wynagrodzenia za pracę i przysługuje pracownikowi tytułu ekwiwalentu za określone wyniki pracy indywidualnej lub zespołowej.
(…)
…. Ograniczenie możliwości potrącenia z wynagrodzenia jest przejawem ochrony wynagrodzenia. Potrąceniu podlega np. zaliczka pieniężna udzielona pracownikowi czy kara pieniężna. Potrącenia sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne oraz zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi nie mogą w sumie przekraczać połowy wynagrodzenia a łącznie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)