Prawo dewizowe stanowi integralną i ważną dziedzinę prawa finansowego, chociaż bardzo powiązaną z innymi gałęziami prawa, zwłaszcza prawem administracyjnym, karnym skarbowym a także z prawem cywilnym. Stanowi ono zespół przepisów regulujących zasady posiadania i posługiwania się w obrocie obcą walutą i innymi wartościami uważanymi za dewizowe. ISTOTA I ZAKRES PRAWA DEWIZOWEGO
ZAKRES REGULACJI
Art. 1. Ustawa reguluje zasady obrotu dewizowego, nadzwyczajne ograniczenia w wypadku zaistnienia zagrożeń stabilności i integralności systemu finansowego Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady kontroli dewizowej, a także właściwość organów w tych sprawach. Zakres ustawy reguluje dwie grupy zagadnień:
pierwsza grupa dotyczy regulacji stosowanych w „warunkach zwyczajnych” - w tej grupie wyróżnić należy regulacje odnoszące się do zasad obrotu dewizowego,
kontroli dewizowej,
właściwości organów w sprawach dewizowych;
druga grupa dotyczy regulacji stosowanych w „warunkach nadzwyczajnych” - w tej grupie wyróżniamy przepisy mające zastosowanie w wypadku zaistnienia zagrożeń stabilności i integralności systemu finansowego Rzeczpospolitej Polskiej (art. 17 i art. 18 ustawy).
ZAKRES PODMIOTOWY
Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) rezydent:
a) osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w kraju oraz osobę prawną mającą siedzibę w kraju, a także inny podmiot mający siedzibę w kraju, posiadający zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu,
b) polskie przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne i inne polskie przedstawicielstwa oraz misje specjalne korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych, 2) nierezydent:
a) osobę fizyczną nie mającą miejsca zamieszkania w kraju oraz osobę prawną nie mającą siedziby w kraju, a także inny podmiot nie mający siedziby w kraju, posiadający zdolność zaciągania zobowiązań i nabywania praw we własnym imieniu,
b) osobę, o której mowa w pkt 1 lit. a), w zakresie, w jakim prowadzi ona działalność za granicą poprzez swoje przedsiębiorstwo, oddział lub przedstawicielstwo mające siedzibę za granicą,
c) mające siedzibę w kraju oddziały i przedstawicielstwa osób i podmiotów, o których mowa w lit. a) i b), utworzone na podstawie umów międzynarodowych zawartych przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że umowy te stanowią inaczej,
d) obce przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne, misje specjalne i organizacje międzynarodowe oraz inne obce przedstawicielstwa korzystające z immunitetów i przywilejów dyplomatycznych lub konsularnych na mocy umów, ustaw lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych,
(…)
….
ZAKRES TERYTORIALNY
Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
3) kraj - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Zakres terytorialny określa na jakim terytorium prawo obowiązuje. Terytorium państwa obejmuje obszar lądowy, przestrzeń powietrzną i obszar morski, w skład którego wchodzą morskie wody wewnętrzne i morze terytorialne, a także wnętrze ziemi znajdujące się pod obszarem lądowym i morskim…
…, zaciąganych przez rezydentów w Międzynarodowym Banku Odbudowy i Rozwoju, Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju, Europejskim Banku Inwestycyjnym i Nordyckim Banku Inwestycyjnym, przeznaczonych na finansowanie inwestycji w kraju,
b) pożyczek lub kredytów o terminie spłaty krótszym niż rok, zaciąganych przez rezydentów w Polsko-Amerykańskim Funduszu Przedsiębiorczości lub jednostkach zależnych, kontrolowanych…
… lub udostępniania dokumentów wymaganych przez organ kontroli dewizowej ułatwia zwalczanie zjawiska „prania brudnych pieniędzy”. Rezydenci mają obowiązek przechowywania dokumentów do celów kontroli dewizowej przez pięć lat, od końca roku w którym dokonano czynności związanej z danym dokumentem. OBOWIĄZEK SPRAWOZDAWCZY. OBOWIĄZEK ZGŁOSZENIA MIENIA.
Art. 15. 1. Rezydenci oraz nierezydenci, o których mowa w art. 2 ust…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)