Prawo cywilne - prawo małżeńskie osobowe w Rosji i ZSRR W Rosji Carskiej prawo małżeńskie osobowe było w 100% wyznaniowe i było bardzo anachroniczne. Po rewolucji lutowej podjęto prace zmierzające do unowocześnienia tego prawa. Rząd Tymczasowy Kierymskiego miał gotowe opracowania. Po obaleniu Kierymskiego - rząd Lenina wyjął z „szuflady” te projekty i ogłosił je jako dekrety.
W 1918 r. wydano Kodeks prawa rodzinnego. Treść kodeksu rodzinnego regulowała:
Zawarcie małżeństwa - które następowało przez prostą rejestrację tego faktu w USC
Rozwiązanie małżeństwa:
Jeżeli obie strony się zgadzały - wystarczała rejestracja faktu w USC
Jeżeli jedna ze stron się nie zgadzała - następowało postępowanie sądowe. Bolszewicy wyznawali zasadę dobrowolności małżeństwa w skrajny sposób - sąd w myśl tej zasady nie mógł odmówić rozwodu.
W 1926 r. mamy następny kodeks rodzinny, w którym rozwiązanie małżeństwa następowało wyłącznie w trybie administracyjnym , nawet przez jednostronne oświadczenie woli złożone zaocznie, pod nieobecność drugiej strony.
Taki stan prawny istniał do 1944 r., kiedy to pod wpływem liczby ofiar II wojny światowej postanowiono wzmocnić rodzinę i zmieniono prawo tak, że rozwód mógł nastąpić tylko poprzez sąd. Z biegiem czasu sytuacja się stabilizowała.
Kodeks rodzinny był odrębny od kodeksu cywilnego. Do tego dorobiono następującą ideologię: Prawo cywilne traktuje głównie o stosunkach majątkowych. W kapitalizmie -nawet stosunki rodzinne są przeniknięte sprawami majątkowymi. Toteż w kapitalizmie prawo rodzinne jest częścią prawa cywilnego, natomiast w socjalizmie panuje sama miłość i stosunki rodzinne są wyczyszczone od spraw majątkowych. Stąd prawo rodzinne w socjalizmie nie jest częścią prawa cywilnego .
Taki stan obowiązywał we wszystkich krajach satelickich do końca trwania ZSRR.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)