To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Przygotowałem dla Państwa kolejny zestaw kilku ćwiczeń, które pozwolą Państwu ocenić, czy zrozumieliście zagadnienia związane z prawem zobowiązań:
W dniu 19 lutego 2006 r. miał miejsce wypadek drogowy, w wyniku którego samochód marki Subaru, kierowany przez Pana X (który był właścicielem pojazdu) uszkodził część kuchni domu znajdującego się przy ulicy CB. w miejscowości A. Przybyły na miejsce patrol policji stwierdził, że wypadek został spowodowany z dwu przyczyn: droga była niewłaściwie utrzymana, a sam Pan X nie zachował ostrożności w czasie jazdy. Właściciele uszkodzonego domu - małżeństwo AB. w dniu 5 stycznia 2007 r. wnieśli do sądu pozew, domagając się odszkodowania w wysokości 22.000 zł. Pozwanymi byli: Skarb Państwa - Dyrekcja Okręgowa Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w R. jako zarządca drogi (który nie zapewnił właściwego oświetlenia drogi) i Pan X - jako bezpośredni sprawca zdarzenia.
Podstawy roszczenia były zatem dwie: wobec Skarbu Państwa - art. 430 k.c. wobec sprawcy - art. 436 k.c. Powodowie w uzasadnieniu stwierdzili, że odpowiedzialność obu tych podmiotów nie ulega wątpliwości, ponieważ wynika to wprost z notatki policjanta, która została sporządzona zaraz po zdarzeniu. Pozwana Dyrekcja Okręgowa wniosła o oddalenie powództwa przeciwko niej, kwestionując zarówno twierdzenia faktyczne powodów, jak i podstawę prawną odpowiedzialności. W uzasadnieniu wskazała, że swoje obowiązki wykonała właściwie, ponieważ powodowie nie udowodnili, że droga była źle oświetlona. Artykułu 429 nie można zatem zastosować, ponieważ nie zaistniała przesłanka odpowiedzialności - wina Dyrekcji. Pozwany Pan X. także stwierdził, że jego winy w zdarzeniu nie było, policjant źle zinterpretował zaistniałe zdarzenie. Pozwany zaznaczył, że jego samochód także uległ uszkodzeniu, a zatem - podobnie jak Państwo AB. - jest ofiarą niewłaściwie funkcjonującego zarządcy drogi. Roszczenie powodów jest zatem nieuzasadnione, gdyż nie udowodnili oni winy Pana X.
A oto odpowiedź:
Przedmiotowa sprawa dotyczy niewątpliwie odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego. Zagadnienie to regulowane jest przepisami Kodeksu cywilnego - księgi trzeciej - ZOBOWIĄZANIA, w tytule VI - CZYNY NIEDOZWOLONE. W przykładzie mamy podane przepisy, na których oparli się powodowie - art. 430 w stosunku do Skarbu Państwa oraz art. 436 w stosunku do Pana X. Na początku zatem oceńmy, czy te przepisy rzeczywiście są wskazane prawidłowo. Art. 430 stwierdza, że Skarb Państwa ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez podmiot, którym się posługuje i którego jest zwierzchnikiem, przy wykonywaniu (a także przy zaniechaniu wykonania) powierzonej mu czynności. Niewątpliwie zatem Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad jest podmiotem wykonującym obowiązki zlecone jej w drodze ustawy, których skutki obciążają Skarb Państwa. A w tej sytuacji za szkody wyrządzone przez pracowników GDDKiA odpowiedzialność ponosi Skarb Państwa. A zatem ten przepis został wskazany prawidłowo.
(…)
… do sądu. Zdaniem spółki - doszło do zawarcia "umowy dystrybutorskiej". Umowa ta była umową nienazwaną, która - zważywszy na jej istotne cechy - pozwanemu - dystrybutorowi zapewniała samodzielność w prowadzeniu sprzedaży towarów producenta na określonym rynku, we własnym imieniu i we własnym interesie. Ta samodzielność podlega jednakże ograniczeniu przez wzgląd na równoległy interes producenta…
… środek komunikacji w posiadanie zależne, odpowiedzialność ponosi posiadacz zależny". Do zrozumienia jego treści trzeba sięgnąć zatem do przepisu wcześniejszego - do art. 435. Dopiero połączenie tych dwu przepisów daje nam następującą odpowiedź: samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch tego pojazdu, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Zatem podstawa prawna roszczenia została wskazana prawidłowo, choć jest niezupełna (powinna brzmieć tak: art. 436 k.c. w związku z art. 435 k.c.). Ale samo wskazanie art. 436 też jest wystarczające.
A zatem obie podstawy wskazane…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)