To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
6.Prawda jako fundament chrześcijańskiej tożsamości Chrześcijanin winien być świadkiem Boga, który jest Prawdą. Jezus według relacji Apostoła Jana mówił o sobie : „Ja jestem drogą i prawdą!” (J 14, 6). Chrystus poucza swoich uczniów o bezwarunkowym umiłowaniu prawdy: „Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie” (Mt 5, 37). Wreszcie Jezus ojcem kłamstwa nazywa szatana (J 8,44). Kłamstwo jest naruszeniem miłości Boga i człowieka; jest złamaniem przykazania jest wreszcie grzechem ciężkim
Podwody, dla których ludzie kłamią:
Najczęściej kłamstwo jest przejawem postawy maskującej: chcę coś ukryć, bo boję się konsekwencji jakie czekałyby mnie w wyniku zdemaskowania
Może być próbą usprawiedliwienia swojej niewiedzy, lub też zaimponowania innym
Kłamstwo może też być odstąpieniem od odpowiedzialności, próbą zrzucenia poczucia winy Natura kłamstwa: Do istoty kłamstwa należy zamysł, celowe wprowadzenie kogoś w błąd, niezgodność myśli ze słowem. Może jednak wątpliwości budzić „kłamstwo podnoszące na duchu” , np. ukrycie przed chorym jego nieuleczalnej choroby i zapewnienie go o lepszym stanie. Mniej problematyczne wydaje się kłamstwo w obronie własnej lub drugiej osoby, przede wszystkim gdy chodzi o poważne zagrożenie.
Zarówno Stary jak i Nowy Testament pojęcie prawdy często łączy z drogą, z jakimś poszukiwaniem. Pismo św. mówi o ludziach, którzy poszukując prawdy także błądzą kłamiąc np. biblijny Jakub zdobył błogosławieństwo ojca przy pomocy oszustwa. mówienie prawdy jest podstawowe jeśli ludzie chcą się rzeczywiście zrozumieć, czy sobie zaufać kłamstwo nie dlatego jest niesłuszne, że powoduje złe skutki, ale dlatego że jest kłamstwem, toteż nie wolno kłamać nawet jeśli spodziewamy się dobrych skutków
Kiedy możemy prawdy nie wyjawiać? Każdy ma prawo do zatrzymania tajemnic wewnętrznych , intymnych, a także ma obowiązek nie wydawać tajemnic powierzonych przez drugich. Nie możemy wyjawiać tajemnic, które naruszałyby sprawiedliwość. Dobro i bezpieczeństwo drugiego człowieka, czy dobro wspólne są wystarczającymi powodami do przemilczenia tego, co nie powinno być znane. Zdobywanie podstępem cudzych sekretów, a także wykorzystywanie ich w celu zaszkodzenia bliźniemu jest naganne. Chodzi przede wszystkim o tajemnicę w odniesieniu do życia osobistego, czy rodzinnego; których wyjawienie mogłoby przynieść mu szkodę. Obowiązek zachowania sekretu może być wzmocniony przez wyraźną deklarację zachowania milczenia co do jego treści. Należy rozpatrywać mówienie prawdy w perspektywie miłości bliźniego lub też sprawiedliwości, czy pewnej przyzwoitości. Obmowa - mówienie prawdy o bliźnim jednocześnie ciężko grzesząc; mówimy o bliźnim źle, ale prawdziwie
(…)
… prawdy, które należy chronić. Takie postępowanie usprawiedliwia sam Chrystus. Szczególnie w sytuacjach, gdy ujawnienie nie przysługuje danej osobie można mówić coś zmyślonego.
Życie w prawdzie kształtuje naszą osobowość również w wymiarze ponadczasowym. Istnieje przecież nierozerwalny związek między mówieniem prawdy a wypełnieniem własnego powołania. We wstępie encykliki Veritatis Splendor Jan Paweł II…
… prawdy, które należy chronić. Takie postępowanie usprawiedliwia sam Chrystus. Szczególnie w sytuacjach, gdy ujawnienie nie przysługuje danej osobie można mówić coś zmyślonego.
Życie w prawdzie kształtuje naszą osobowość również w wymiarze ponadczasowym. Istnieje przecież nierozerwalny związek między mówieniem prawdy a wypełnieniem własnego powołania. We wstępie encykliki Veritatis Splendor Jan Paweł II…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)