To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prasa informacyjna.
Wzrosła znacznie oferta wydawnicza:
w 1794 r . nakład prasy na ziemiach polskich w ciągu roku to 100 000 egz.
W 1830 r. w samej tylko Warszawie 2 200 000 egz.
Dlaczego?
Z powodu liberalnych przepisów prawnych.
Bo mimo, iż pod zaborami, Królestwo Polskie miało otrzymać dzięki ustaleniom Kongresu Wiedeńskiego jedną z najbardziej liberalnych Konstytucji w Europie.
Był tam zapis o swobodzie słowa drukowanego.
Uchylono cenzurę prewencyjną.
Ale drukarz - wydawca otrzymał prawo dobrowolnego poddania się cenzurze, jeśli bał się, że popełni przestępstwo prasowe.
Jednak prawo - prawem, z życie - życiem:
Z każdym rokiem praktyka była coraz mniej przychylna wobec prasy.
Rosjanie widzieli w prasie narzędzie antyrosyjskie.
W tym czasie na zachodzie coraz większa popularność zdobywała sobie ideologia liberalna, która dotarła w końcu do Polski.
Władze rosyjskie uznawały tę ideologię za wywrotową i antypaństwową.
I doszło do konfliktu, w wyniku którego w 1819, czyli w 4 lata po uchwaleniu Konstytucji zawieszono prawo o zakazie stosowania cenzury prewencyjnej.
Dalszy okres - to konflikt między Urzędem Cenzorskim a prasą.
Pierwszy urząd cenzorski powstał na terenie UW, w Pałacu Kazimierzowskim (Józef Aleksander Szaniawski).
Jednak te problemy nie zahamowały rozwoju prasy.
W tym okresie prasa się różnicuje:
Nie tylko informacja - pojawia się także publicystyka.
Specjalizacja prasy: satyryczna / kobieca / intelektualna itp.
Na rynku warszawskim panowały dwie gazety w pierwszuch miesiącach Królestwa Polskiego:
„Gazeta Warszawska” Antoniego Lesznowskiego „Gazeta Korespondenta”.
Nie były one zbyt interesujące w pierwszym okresie - zawierały głównie wiadomości lokalne.
Jedyną ciekawą formą, publicystyczną, były drukowane w latach 1816 - 1819 recenzje teatralne, podpisywane przez Towarzystwo Iksów (grupa anonimowych intelektualistów: Tadeusz Mostowski, Julian Ursyn Niemcewicz, Kajetan Koźmian, Stanisław Kostka Potocki, książę Adam Czartoryski).
W tej sytuacji każda nowa inicjatywa mogła liczyć na sukces.
1 października 1816 r. ukazała się „Gazeta Codzienna, Narodowa i Obca”.
Nawiązywała tytułem do gazety wydawanej w czasie Sejmu Wielkiego.
Założycielem był Bruno Kiciński.
Jako dwudziestolatek związał się z powstającymi w Polsce kołami wolnomularskimi.
Jego współpracownikiem był Tadeusz Morawski.
Gazeta ta:
Miała ciekawszy, dynamiczny układ.
(…)
…) o zabarwieni liberalnym.
Publicystyka ta zwróciła uwagę władz (książę Konstanty).
Taka linia polityczna szybko została zaakceptowana przez czytelników.
Władze szukały pretekstu, by zamknąć pismo.
Zakochany w pięknej, ale miernej aktorce generał Zajączek wynajmował klakierów, którym pewnego razu zrobiła psikusa grupa młodzieży, wygwizdując faworyzowaną lalunię.
Zajączek wymógł na prezydencie Warszawy wydanie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)