Pragmatyzm konstytucyjny
Francuzi wyżej traktują ustawę niż K. (normatywnie)
Do 1946 r. Francja nie miała problemu zapewnienia Konstytucyjności norm prawnych.
K. IV Republiki - Komitet Konstytucyjny -badał zgodność Konstytucji z ustawami (ustawa na 1 miejscu, a K. musi być zgodna z ustawą); praktycznie nie funkcjonował; przetrwał do 1958 r. K. V Republiki wprowadziła Radę Konstytucyjną - funkcjonuje do dziś; organ 9 osobowy; powoływana przez Prezydenta, Prezydenta Senatu, Prezydenta Zgromadzenia Narodowego po 3 oraz dożywotnio każdy były prezydent; członek Rady Konstytucyjnej nie musi mieć kwalifikacji prawniczej - nie mają statusu sędziego; zakres uprawnień - ocena konstytucyjności, rozstrzyga o ważności wyborów, rozstrzyga o ważności referendum; w ogóle nie kontroluje ustaw, ale projekty ustaw po ich uwaleniu przez Izby, a przed promulgacją przez Prezydenta; po traktacie z Maastricht problem niezgodności z K., potrzeba zmiany i dostosowanie K. do umowy międzynarodowej; Rada bardzo zbliżyła się Sądu Konstytucyjnego; rozpatruje wnioski w sposób tajny; Rada K. nie bada zgodności ustaw z K.
W Skandynawii również nie ma Trybunału K. w kształcie opracowanym przez kelsena; kwestie kontroli powierzono sądom powszechnym - Najwyższy Sąd Powszechny
Polityczne uzasadnienie sądów konstytucyjnych (kelsenowski model)
- sąd K. rozstrzyga o tym co jest a co nie jest prawem; nie tak jak sądy powszechne rozstrzygające o faktach
- ustawodawca negatywny
- organ polityczny
- zasada domniemania zgodności prawa z K. (ciężar udowodnienia na organie)
Techniki wykładnicze sądu konstytucyjnego:
- wymyślony przez niemiecki (zasada domniemania, organ polityczny) - wykładnia ustaw w zgodzie z K. - Tryb K. stwierdza konstytucyjność gdy jest możliwe takie odczytanie; postawa pasywna - Sąd powie którego nie można stosować; a postawa aktywna/pozytywna wskazuje który z wariantów normy jak zgodny z K.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)