Pozycja i kompetencje monarchy w Królestwie Polskim w latach 1815 - 1914

Nasza ocena:

3
Pobrań: 273
Wyświetleń: 1547
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Pozycja i kompetencje monarchy w Królestwie Polskim w latach 1815 - 1914 - strona 1 Pozycja i kompetencje monarchy w Królestwie Polskim w latach 1815 - 1914 - strona 2

Fragment notatki:


Pozycja i kompetencje monarchy w Królestwie Polskim w latach 1815 - 1914. Królestwo Polskie do 1830 r. było monarchią konstytucyjną(Ustawa konstytucyjna nadana przez Aleksandra I, 27.11.1815r. — jej gtównym autorem byl ks. Adam Czartoryski - ogł. 24 grudnia)
Według Konstytucji król był najwyższą władzą wykonawczą, od niego pochodziła wszelka władza administracyjna.
Dysponował następującymi kompetencjami:
nominował urzędników, również dostojników kościelnych,
wyłącznie mógł wypowiadać wojnę oraz zawierać traktaty i umowy międzynarodowe,
kierował siłami zbrojnymi państwa
w jego imieniu wydawano akty publiczne sądów i urzędów.
W zakresie prawodawstwa król posiadał inicjatywę ustawodawczą oraz prawo sankcji w stosunku do uchwalanych projektów za pomocą dekretów i statutów organicznych. Statuty organiczne były aktami rozwijającymi konstytucję (pierwsze z 1.12.1815 dotyczyły organizacji Rady Stanu. Rozróżniamy dwa rodzaje statutów organicznych;
wydane zaraz po ogłoszeniu konstytucji samodzielnie przez króla,
wydawane później, wymagające wstępnego rozpatrzenia przez zgromadzenie ogólne Rady Stanu ( wspólna kompetencja króla Rady Stanu i sejmu, bez którego zgody nie można był ich zmieniać)
Wszelkie akty wydawane przez króla wymagały kontrasygnaty resortowego ministra - w praktyce nie zawsze
przestrzegano tej zasady.
Ponadto wszelkie akty publiczne sądów i urzędów wydawane były w imieniu króla.
Pozakonstytucyjną instytucją był osobisty pełnomocnik króla (Mikołaj Nowosilcow). Miał być powołany na kilka
miesięcy, faktycznie urzędował do 1830 r. uzyskując prawo zasiadania w Radzie Administracyjnej. Był faktycznym
kontrolerem władz krajowych, powiadamiany o wszystkich ważniejszych aktach prawnych.
Romanowowie mieli zachować dziedzictwo tronu Królestwa Polskiego. Królestwo Polskie do 1830 r. było monarchią konstytucyjną. Ustawa konstytucyjna została nadana przez cesarza Aleksandra I, 27.11.1815r. Według Konstytucji król był najwyższą władzą wykonawczą. Wyłącznie od niego pochodziła wszelka władza administracyjna. Dysponował następującymi kompetencjami: nominował urzędników, również dostojników kościelnych kierował siłami zbrojnymi państwa posiadał wyłączne prawo wypowiadania wojny oraz zawierania traktatów i umów W zakresie prawodawstwa król posiadał inicjatywę ustawodawczą oraz prawo sankcji w stosunku do uchwalanych projektów. Mógł regulować pewne kwestie za pomocą dekretów i statutów organicznych. Statuty organiczne były aktami rozwijającymi konstytucję (pierwsze z 1.12.1815 dotyczyły organizacji Rady Stanu). Rozróżniano dwa rodzaje statutów organicznych; ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz