To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pi_at-Borcuch. Notatka składa się z 3 stron.
OBSERWACJA POSTRZEGANIE PRZYPADKOWE A OBSERWACJA JAKO METODA BADAWCZA Postrzegamy otaczający nas świat prawie w każdym momencie naszego życia w sposób mniej lub
bardziej świadomy. Receptory człowieka chłoną bowiem bez względu na jego wolę, a nawet wbrew
woli, masę impulsów, jakie pochodzą z otaczającej go rzeczywistości. Ale tylko na niektórych spośród
docierających do nas postrzeżeń skupiamy naszą uwagę, a niekiedy nawet owe postrzeżenia czynimy
przedmiotami poważniejszych refleksji. W niektórych przypadkach nasze zainteresowania danymi
spostrzeżeniami idą jeszcze dalej, staramy się np. wyjaśnić ich genezę i istotę, poznać bliżej to, co jest
ich przyczyną itd. A wtedy to, co postrzegaliśmy dotąd mniej lub bardziej przypadkowo, zaczynamy
postrzegać z większą uwagą i w sposób planowy. Wówczas też nasze postrzeganie osiąga nową jakość
i staje się obserwacją. Słuszna jest więc następująca uwaga T. Kotarbińskiego: „... obserwowanie to
postrzeganie planowe. Gdy zauważyłem coś niechcący, postrzegłem tylko; gdy wypatrywałem by
zauważyć, zaobserwowałem".
Kiedy patrzymy się po prostu na dany przedmiot — to ten przedmiot tylko widzimy; kiedy patrzymy
tak, aby dojrzeć to, co nas interesuje w danym przedmiocie — wówczas obserwujemy go i poznajemy.
Obserwacja jest najbardziej elementarną metodą poznania empirycznego, jaka wchodzi w skład
innych metod tej grupy. Przez obserwację rozumie się celowe, tzn. ukierunkowane i zamierzone oraz
systematyczne postrzeganie badanego przedmiotu, procesu lub zjawiska.
Obserwacja — to nie tylko oddziaływanie świata zewnętrznego na narządy zmysłowe człowieka i
powstające w jego umyśle —jak w zwierciadle — odbicia tego, co widać. Jest to znacznie bardziej
złożony proces, w którym dochodzi do głosu także intelekt człowieka. Otóż intelekt nie tylko steruje
narządami zmysłowymi człowieka, ale również narzuca jemu określony sposób postrzegania świata, w którym dany człowiek żyje, tzn. skłania go do ujmowania tegoż świata w strukturze pojęciowej
odpowiadającej jego poziomowi intelektualnego rozwoju, a nawet w kategoriach pozostających w zgodzie z jego uczuciami i pragnieniami.
Obserwujemy poszczególne przedmioty tak, jak pozwalają nam na to nasze zmysły i jak nasz intelekt i
uczucia umożliwiają nam pojmowanie tego, co widzimy. Postrzegamy zatem przedmioty przez
pryzmat naszych stereotypów, które mogą mieć charakter zarówno potoczny, jak i naukowy. W
procesie obserwacji istotną rolę odgrywa: zarówno sprawność zmysłów danego człowieka, jak i jego
intelekt, jego oczekiwania, pragnienia i uczucia.
(…)
… funkcji, jakie z tymi zachowaniami łączy się w danym
społeczeństwie. Pożądana jest zatem zarówno wnikliwość obserwującego w poznawaniu tego, jaki
sens mają dla badanych określone fakty społeczne, jak i znajomość przypisywanych im funkcji w życiu
społecznym danych ludzi.
Zauważmy, że jeśli badającemu zabraknie wspomnianych umiejętności, to wówczas będzie on skłonny interpretować zaobserwowane fakty…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)