To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Populizm i jego nurty Nurty populizmu
Według kryterium czasu rysuje: historyczny (klasyczny) i nurt współczesny. Do populizmu współczesnego należą przejawy populizmu ukształtowane w Ameryce Łacińskiej, krajach postkolonialnych, krajach komunistycznych i krajach postkomunistycznych. Nurty populizmu historycznego, albo klasycznego, zrodziły się przed początkami XX stulecia, głównie w Rosji i Stanach Zjednoczonych. Źródło inspiracji dla narodzin i rozwoju populizmu stanowi kryterium jego podziału na nurt populizmu odgórnego (na sterowaniu jego losami przez rządzących) i nurt populizmu oddolnego (rodzi się i rozwija niejako spontanicznie wśród rządzonych).
Siła społeczna, na której opiera się populizm, to kryterium dla rozróżniania nurtów populizmu: chłopskiego (farmerskiego, agrarnego, wiejskiego), robotniczego (industrialnego, przemysłowego, miejskiego), chłopsko-robotniczego albo robotniczo-chłopskiego i lumpenproletariackiego.
Ze względu na przyjmowane lub postulowane formy organizacyjne populizmu rozważa się następujące jego nurty: partyjny, syndykalistyczny albo związków zawodowych, spontanicznych ruchów ludowych.
Kryterium treści żądań populistycznych pozwala mówić o nurcie populizmu politycznego — skoncentrowanego wokół autorytarnego albo demokratycznego reżimu państwowego, i nurcie populizmu społecznego — zajętego przede wszystkim sprawami dobrobytu ekonomicznego.
Drogi zmian populistycznych prowadzą do rozróżniania nurtów populizmu rewolucyjnego, populizmu reformistycznego i populizmu reakcyjnego. Drogi te wskazują jednocześnie na stopień radykalizmu populistycznego jako kryterium dla rozpatrywania nurtu populizmu radykalnego (lewicowego), nurtu populizmu umiarkowanego (centrystycznego) i nurtu populizmu reakcyjnego (prawicowego).
Źródła i przejawy współczesnego populizmu
Początków populizmu współczesnego należy poszukiwać w XIX wieku, Klimat intelektualny dla populizmu kształtował radykalizm haseł rewolucji francuskiej, fala wydarzeń zwanych Wiosną Ludów, nadzieje narodowowyzwoleńcze. Pierwsze przejawy nowoczesnego populizmu europejskiego wiązane są z rosyjskimi ruchami i myślą polityczną XIX wieku — dekabrystów, rewolucyjnych demokratów i narodników.
2. 5. Populizm obu kontynentów amerykańskich
Ameryka Płn.: Ruchy farmerskie - druga połowa XIX w. i początek XX w. Ameryka Płd.: populizm osiągnął duże znaczenie w latach 30 i 40 XX w.
6. Populizm Europejski
we Francji (Pierre Poujade, Jacques Chirac), w Niemczech (wcześniej naziści, później np. Franz Josef Strauss), w Danii (Morgens Glistrup).
Populizm lewicowy i prawicowy
Metody populizmu są niekiedy charakteryzowane jako radykalna krytyka status quo Populizm może przybierać obie te formy: lewicową i prawicową oraz jakąś jeszcze inną usytuowaną między nimi. Jako całość nie mają jednak one wyraźnej tożsamości politycznej, czy to lewicowej, czy to prawicowej.
(…)
… po upadku ZSRR. Jego głównym eksponentem został Borys Jelcyn, prezydent kraju w latach 1991-2000.
Populizm północnoamerykański
Populizm amerykański przeciwstawiał masy ludowe garstkom plutokratów. Lud sytuował na wyidealizowanej farmie, plutokratów zaś na nowojorskiej Wall Street, symbolizującej wyzysk. Farmerowi przyznawał przewagę pracowitości, moralności, naturalności jako legitymację do sprawowania…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)