To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wskaźniki stanu zdrowia.
Zapadalność, zwana również potocznie zachorowalność, to liczba nowo zarejestrowanych przypadków konkretnej choroby w przedziale czasu (roku) na 100 tys. osób badanej populacji.
W populacji w której, zapadalność i chorobowość utrzymują się na stałym poziomie istnieje zależność: chorobowość= zapadalność x średni czas trwania choroby.
Chorobowość- liczba chorych w danym okresie (często jest to rok)) na konkretną chorobę na 100 tys. Mieszkańców.
Współczynnik ten obejmuje już wcześniej jak i nowo stwierdzone przypadki. Śmiertelność- liczba osobników populacji ginąca w określonej jednostce czasu.
Śmiertelność wyrażona jest najczęściej w liczbach względnych, w których odniesieniem jest liczba osobników populacji podawana w procentach. Można wyróżnić śmiertelność ekologiczną, czyli faktycznie istniejącą w badanej populacji lub śmiertelność minimalną, która miałaby miejsce gdyby populacja żyła w optymalnych warunkach.
W epidemiologii śmiertelność definiuje się jako iloraz liczby zgonów spowodowanych daną chorobą i liczby chorych na tę chorobę. Umieralność, współczynnik umieralności- w demografii liczba zgonów w stosunku do liczby mieszkańców np. wskaźnik umieralności niemowląt jest to liczba zgonów niemowląt w stosunku do 1000 żywo urodzonych.
Wyróżniamy umieralność wczesną niemowląt do 27 dnia życia oraz późną miedzy dniem 28, a 11 miesiącem.
W epidemiologii umieralność definiuje się jako liczbę zgonów spowodowanych daną chorobą na k osób (najczęściej 100 tys.) wśród ogółu obserwowanej populacji (czyli liczby zdrowych i chorych łącznie)
Opieka społeczna:
Na opiekę społeczną składają się działania podejmowane przez instytucje publiczne, rynkowe, a także poszczególne społeczności i rodzina.
Opieka społeczna pozostaje w silnym związku, zwłaszcza z polityką zdrowotną, edukacyjną i zabezpieczenia dochodu.
Jej wielosektorowość może rzucać światło na najważniejsze współczesne spory dotyczące właściwych sposobów łączenia poszczególnych źródeł opieki. Doktrynalna definicja pomocy społecznej:
Zinstytucjonalizowana działalność obejmująca wszystkie te formy interwencji społecznej, których podstawowym i bezpośrednim celem jest wspieranie dobra jednostki i społeczeństwa w całości.
Obejmuje urządzenia i [procesy bezpośrednio ukierunkowane na rozwiązanei i profilaktykę [problemów społecznych, rozwój zasób ludzkich i poprawę jakości życia.
Obejmuje służby socjalne dla jednostki i rodziny, a także starania na rzecz umacniania lub modyfikowania instytucji społecznych. Teza: rzeczywistość Pomocy Społecznej powstaje pod wpływem różnych sił politycznych i prezentowanej doktryny. Dwie konkurujące doktryny pomocy społecznej
(…)
… pomyślanemu funkcjonowaniu społeczeństwa jako całości. Doktryny roli państwa w pomocy społecznej:
W doktrynie państwa minimalnego:
„państwo nocnego stróża”
Rozwija się idea organizacji zabezpieczającej tzw. naturalne prawa człowieka do życia wolności, własności oraz prawo do obrony tych praw Na pierwszym planie: indywidualizm i dobroczynność
Naturalna cecha ludzka- wspomagać tych, którzy sobie nie radzą w ramach wolnej gry sił rynkowych regulowanej przez państwo tylko w drodze zapewnienia naturalnych praw jednostki. Doktryna państwa opiekuńczego:
Jednostka nie ma zasadniczej kontroli nad bezosobowymi siłami gospodarki rynkowej
Nie jest odpowiedzialna na swoje niepowodzenia
Państwo nie jest jedynie monopolistom w zapewnieniu praw jednostek, ale polityczną organizacją społeczeństwa zobowiązującą dbać…
… najsłabszych w dostępnie do świadczeń publicznych
Bumerangowy efekt interwencji państwa na rynku pracy
Narzucanie płacy minimalnej prowadzi do zmniejszenia zatrudnienia i zwiększa potrzebę zasiłków dla bezrobotnych. Pomoc społeczna (ustawa z dn. 12 mara 2004 r. o pomocy społecznej tekst jedn. Dz.U. 2009 nr.175 poz. 1362)
Jest instytucją polityki na społecznej państwa mającą na celu umożliwnieni osobom…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)