To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
1. POMIARY SYTUACYJNO-WYSOKOŚCIOWE 1.1 Cel i zakres ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie sprzętu pomiarowego i nauka posługiwania się nim podczas pomiarów terenowych oraz sporządzenie mapy sytuacyjno- wysokościowej w skali 1:500 Zakres ćwiczenia obejmuje: – pomiary sytuacyjne – pomiary wysokościowe – opracowanie mapy sytuacyjno-wysokościowej – sporządznie operatu technicznego 1.2 Pomiar sytuacyjny ● Wywiad terenowy i założenie osnowy pomiarowej. - Przed przystąpieniem do jakichkolwiek pomiarów i obliczeń zapoznalismy się z terenem oraz materiałami otrzymanymi od Pana prowadzącego praktykę, w skład tych materiałów weszła mapa ogólna terenu oraz opisy topograficzne punktów osnowy I rzędu. - Zagęściliśmy poziomą osnowę pomiarową, aby dogodniej było pomierzyć przydzielony nam teren. Pamiętaliśmy o tym aby zachować bezpośrednią widoczność do punktów sąsiednich, aby możliwy był dogodny bezpośredni pomiar boków osnowy, przy czym długości boków zawarte musiały być w granicach od 20-100 m, a boki sąsiednie tworzyły stosunek większy od 1:4. Punkty osnowy zastabilizowaliśmy otrzymanymi gwoździami. - Następnie zostały sporządzone opisy topograficzne nowych punktów osnowy oraz szkic osnowy sytuacyjnej. ● Pomiar i obliczenie współrzędnych punktów osnowy syt. - Pomiar boków osnowy wykonaliśmy przy użyciu taśmy wzdłuż boków osnowy, w dwóch kierunkach tzn od jednego punktu do drugiego i z powrotem, dzięki temu mogliśmy obliczyć średnią długość boków i uniknąć ewentualnych błędów wynikających z błędnego odczytu lub złego naciągnięcia taśmy. -Pomiar kątów osnowy wykonaliśmy przy użyciu tachimetru. Po scentrowaniu instrumentu nad punktem osnowy, celowaliśmy najpierw na dolną część tyczki umieszczonej nad punktem osnowy leżącym na lewym ramieniu kąta, a następnie na prawym ramieniu kąta w pierwszym położeniu lunety. W drugim położeniu lunety celowaliśmy w odwrotnej kolejności, czyli najpierw na prawe, a potem na lewe ramię kąta. Pomiary wpisaliśmy do dziennika pomiaru kątów. Jeśli zero podziału limbusa znajdowało się między ramionami kąta, to do odczytu dodaliśmy wartość kąta pełnego czyli 400 gradów. - Obliczanie współrzędnych punktów osnowy pomiarowej dokonaliśmy na podstawie
(…)
…, dwóch łat oraz kamizelek odblaskowych zapewniających
bezpieczeństwo, gdyż na trasie ciągu niwelacyjnego były również ulice.
Zastosowaliśmy niwelację geometryczną ze środka, aby uniknąć błędu wynikającego z
kulistości ziemi, a odległości celowych były niezbyt duże, aby nasze pomiary były jak
najbardziej szczegółowe, gdyż odczytów z łat dokonywaliśmy z dokładnością do 1 mm.
●
Niwelacja powierzchniowa…
….
2.2 Przebieg ćwiczenia
●
prace przygotowawcze
- Najpierw zapoznaliśmy się z terenem i z umiejscowieniem repera państwowego (pkt
104 o wysokości 13,106 m)
- Następnie wbiliśmy w dno rzeki w miarę możliwości blisko brzegu, ale również tak
aby można było realnie pomierzyć spadek zwierciadła wody 5 uprzednio
przygotowanych palików w odległościach 20 m od siebie wzdłuż nurtu rzeki, ok 5 cm
pod powierzchnię wody
–
Przy każdym paliku stanęła jedna osoba z młotkiem i gwoździkiem, na komendę
„wbij” każda z osób wbiła gwoździk w palik na wysokość zwierciadła wody
●
niwelacja punktów pomiarowych
- zaniwelowaliśmy poszczególne główki gwoździ w odniesieniu do repera państwowego
- zaniwelowane zostały także punkty leżące na prostych prostopadłych do nurtu rzeki,
aby można było narysowac przekroje poprzeczne…
… transwersalnej, cyrkla-odmierzacza i linijki.
- Wszystkie szczegóły zostały narysowane zgodnie z instrukcją K-1, znakami
umownymi.
1.5 Skład operatu technicznego:
Załączniki:
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
sprawozdanie techniczne
szkic osnowy sytuacyjnej
opisy topograficzne
dziennik pomiaru długości boków
dziennik pomiaru kątów
obliczenie współrzędnych punktów osnowy sytuacyjnej
dziennik niwelacji znaków wysokościowych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)