To tylko jedna z 9 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
POMIAR SYTUACYJNY METODĄ BIEGUNOWĄ: Metoda biegunowa pomiaru sytuacyjnego jest sposobem określania położenia punktów sytuacyjnych, która polega na bezpośrednim wyznaczeniu ze stanowiska instrumentu domiarów biegunowych.
Domiarami biegunowymi punktu sytuacyjnego P , określającymi jego położenie względem pojedynczego boku osnowy pomiarowej są:
Kąt poziomy α z wierzchołkiem w punkcie osnowy A , zawarty pomiędzy bokiem osnowy pomiarowej AB a kierunkiem na zdejmowany punkt P Odległość zredukowana d pomiędzy stanowiskiem A instrumentu kątomierczego a punktem sytuacyjnym P Podczas pomiaru sytuacyjnego obiektów poszczególnych grup dokładności długość celowej i średni błąd jej pomiaru muszą spełniać wymogi instrukcji G-4 dla metody biegunowej.
Rys.1 Domiary biegunowe: α, d Tabela1: Domiary biegunowe Stanowiskami instrumentu powinny być punkty osnowy szczegółowej i pomiarowej lub punkty posiłkowe wytyczone teodolitem na bokach tych osnów. Na każdym stanowisku instrumentu należy zaobserwować dwa kierunki nawiązujące do dwóch sąsiednich punktów osnowy pomiarowej lub szczegółowej. Dalszy punkt orientacji jest punktem głównym, zaś bliższy-punktem kontrolnym. Odległość do zdejmowanych punktów sytuacyjnych obiektów I grupy nie może przekraczać podwójnej odległości od stanowiska do punktu głównego, natomiast dla punktów znajdujących się na obiektach II i III grupy dopuszcza się długość celowej dochodzącą do czterokrotnej długości głównej celowej orientującej.
Podczas pomiaru szczegółów należących do II i III grupy dokładności dozwolone jest także lokalizowanie stanowisk instrumentu na trwałych, jednoznacznie identyfikowalnych punktach sytuacyjnych pierwszej grupy z orientacją na inny stabilizowany punkt tego typu, położony w odległości wynoszącej co najmniej 100m długości celowych domierzonych punktów nie mogą być w tym przypadku większe niż długość celowej orientującej.
Pomiar punktów sytuacyjnych należących do I grupy szczegółów musi być sprawdzony za pomocą miar kontrolnych takich jak: miary czołowe, miary do punktów przecięć konturów lub ich przedłużeń z bokami osnowy, odległości od punktów innych obiektów, niezależny pomiar z innego stanowiska.
Po zakończeni pomiaru sytuacyjnego na stanowisku należy sprawdzić stałość instrumentu poprzez ponowne wycelowanie na jeden z punktów orientacyjnych. Obydwa analogiczne odczyty na kole poziomym: początkowy i końcowy powinny być zgodne. Zmiana odczytu orientacyjnego świadczy o tym, że instrument podczas pracy na danym stanowisku doznał przemieszczenia, co przeważnie wiąże się z koniecznością powtórzenia pomiaru pikiet z tego stanowiska.
Domiary biegunowe zapisuje się w dzienniku pomiarowym lub rejestruje automatycznie w pamięci tachimetru elektronicznego albo rejestratora zewnętrznego. Równocześnie sporządzany jest szkic polowy przedstawiający rysunek sytuacji terenowej oraz położenie i numery zdejmowanych punktów.
(…)
… tyczek widzianych w pryzmatach, co znanie obniża dokładność tyczenia. W korzystnych warunkach oświetleniowych i terenowych błąd bezwzględny wyznaczenia kąta prostego węgielnicą wacha się w granicach od ±1' do ±3'. Metoda domiarów prostokątnych
Metodę domiarów prostokątnych stosuje sie przy pomiarze sytuacji terenu, a wiec przedmiotem pomiaru są granice własności, budynki, drogi, rzeki itp. Metoda…
… wykreślenia jej na planie. Metoda domiarów prostokątnych, czyli metoda rzędnych i odciętych polega na tym, że każdy zdejmowany punkt terenowy musi być zrzutowany pod kątem prostym na linie pomiarową (bok osnowy pomiarowej) oraz muszą być zmierzone dwie długości.
Sprzęt, który jest potrzebny do wykonania pomiaru to:
taśma geodezyjna, ruletka, węgielnica, pion, komplet szpilek tyczki.
Kolejność prac…
… terenowej oraz położenie i numery zdejmowanych punktów.
Pomiar sytuacyjny metodą domiarów prostokątnych
Tyczenie kątów prostych lub rzutowanie prostokątne punktów na daną prostą występuje podczas licznych geodezyjnych prac pomiarowych. Do tyczenia kątów prostych z krótkimi( do 50m) odcinkami prostopadłymi służą węgielnice. Węgielnice są niewielkimi przyrządami przeznaczonymi przede wszystkim do wykonania dwóch zadań pomiarowych: wystawiania prostopadłych z danego punktu na prostej, wyznaczania rzutów prostokątnych wybranych punktów na dana prostą.
Węgielnica pięciokątna podwójna składa się z dwóch pryzmatów pięciokątnych połączonych ze sobą we wspólnej budowie. Pojedynczy pryzmat węgielnicy ma postać szklanego graniastosłupa z dwiema posrebrzanymi ściankami, spełniającymi rolę zwierciadeł płaskich. Podstawa graniastosłupa jest specyficznym pięciokątem, którego jeden kąt jest prosty, zaś wszystkie pozostałe cztery kąty są równe i wynoszą 112,5°. Metalizowane, boczne ścianki pryzmatu tworzą po przedłużeniu kąt dwuścienny 45°. Pojedynczy pryzmat pentagonalny umożliwia wyznaczenie kąta prostego poprzez zgranie widocznego w pryzmacie na tle powierzchni zwierciadlanej obrazu tyczki ustawionej w punkcie B…
… przy stosowaniu metody domiarów prostokątnych: wytyczenie osnowy pomiarowej; pomiar szczegółów sytuacyjnych z jednoczesnym pomiarem boku osnowy
pomiarowej;
pomiar azymutu jednego z boków osnowy pomiarowej (celem późniejszego
zorientowania planu względem stron świata).
Sposób wykonania:
za pomocą węgielnicy następuje rzutowanie punktów charakterystycznych na linie
pomiarowe osnowy;
odczytanie z taśmy odległości…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)