Cele polityki pieniężnej
Bank Centralny wyznacza trzy rodzaje celów polityki monetarnej a mianowicie -cel strategiczny - cel pośredni - cel operacyjny. Współcześnie dominującym celem strategicznym stosowanym przez banki centralne jest cel inflacyjny. Zadaniem banku jest prowadzenie polityki pieniężnej w taki sposób aby przyrost cen w średnim okresie w gospodarce nie przewyższał określonego na ogół niskiego wskaźnika inflacji, pomyślne wykonanie celu inflacyjnego zapewnia równowagę finansową w gospodarce. Stabilność cen jest warunkiem trwałego wysokiego, zrównoważonego wzrostu gospodarczego niskiego bezrobocia. Cel strategiczny może być zrealizowany przez kolejne cele roczne zwane celami pośrednimi. Jednym z nich było i jest stosowane obecnie oddziaływanie na rynkowe stopy procentowe- Bank Centralny ma duży wpływ na poziom oprocentowania na rynku pieniężnym a przez to na ogół stóp procentowych. Znaczenie stopy procentowej zależy również od jej wpływu na cel strategiczny a więc wpływu na ceny i produkcję. Stabilizacja rynkowych stóp procentowych jest pożądana wówczas, gdy bankowi centralnemu zależy na stabilizacji dochodu realnego społeczeństwa. Zatem stopy procentowe jako cel pośredni dobrze służą minimalizowaniu inflacji. Warunkiem jest jednak stabilność autonomicznych czynników wyznaczających popyt globalnym a wiec skłonności do konsumpcji i inwestycji, wydatków rządowych i podatków.
Drugim celem pośrednim w polityce pieniężnej jest kształtowanie podaży pieniędzy w okresach rocznych - i polega ona na określeniu granicy dopuszczalnego wzrostu ilości pieniądza w obiegu w ujęciu nominalnym i realnym. Stabilizacja podaży pieniądza wymaga reagowania banku centralnego na ewentualne wahania mnożnika pieniężnego na nieplanowane wahania ilości obiegu pieniądza .Zalety podaży pieniądza jako celu pośredniego polityki pieniężnej wynikają z wad stopy procentowej. * cel operacyjny polityki pieniężnej
Bank centralny cel operacyjny realizuje - dzięki codziennym transakcjom kupna i sprzedaży krótkoterminowych instrumentów finansowych na rynku pieniężnym.. Realizacja celu operacyjnego umożliwia kształtowanie całej bazy podaży pieniądza i wszystkich stóp procentowych na rynku finansowym. W przeszłości skupiano się na kształtowaniu bazy monetarnej M0 , co umożliwiało bankowi centralnemu oddziaływanie na całą podaż pieniądza (M3).poprzez relację między wartością M3 i wartością M0 zwaną mnożnikiem pieniężnym.
Jednak badania empiryczne dowiodły ,ze kontrola podaży pieniądza nie jest wystarczającym warunkiem hamowania inflacji i dlatego nowym celem operacyjnym w Polsce stała kontrola stóp oprocentowania transakcji depozytowo- kredytowych na rynku międzybankowym.
Bank Centralny kształtuje stopę oprocentowania jednodniowych depozytów na rynku miedzy bankowym i czyni to poprzez wyznaczenie poziomu tzw,
(…)
…, stopy depozytowej czyli stopy oprocentowania jednodniowych wkładów terminowych dla tych banków komercyjnych, które maja nadmiar płynności., jest to dolny pułap poziomu stóp oprocentowania tychże depozytów a górnym pułapem jest stopa lombardowa tj. stopa oprocentowania jednodniowych kredytów jakie bank centralny udziela bankom komercyjnym na uzupełnienie rachunku bieżącego., obecnie w Polsce bank centralny kształtuje tzw, stopę POLONIA ( dawna WIBID).. bank centralny wyznacza jeszcze jedną stopą podstawową - stopę referencyjną - która wyznacza wysokość oprocentowania bonów pieniężnych sprzedawanych przez NBP bankom komercyjnym. …
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)