To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Polityka zagraniczna Polski wobec Francji
Francja była jednym z państw, z którymi Polska najszybciej rozwinęła stosunki po 1989 roku ⇒ czynniki polityczne, historyczne, kulturowe i emocjonalne. Odbywały się dwustronne wizyty, z których przełomowa była wizyta prezydenta Lecha Wałęsy w dniach 9-11 kwietnia 1991 roku, gdyż 9.04.1991 w Paryżu podpisano polsko-francuski traktat o przyjaźni i solidarności:
- ustanawiał on mechanizm regularnych konsultacji w kwestiach bilateralnych i międzynarodowych w postaci spotkań ministrów spraw zagranicznych,
- przewidywał możliwość bezzwłocznych konsultacji na wniosek jednej ze stron w sytuacji „zagrożenia dla pokoju, pogwałcenia pokoju lub zagrożenia witalnych interesów bezpieczeństwa.”
Był to pierwszy tego rodzaju układ podpisany z innym państwem przez III Rzeczpospolitą. 15 czerwca 1992 r. Polska podpisała umowę o współpracy wojskowej z Francją - było to pierwsze tego typu porozumienie Polski z członkiem NATO.
Rozwijała się też współpraca polsko-francusko-niemiecka w ramach tzw. Trójkąta Weimarskiego, zapoczątkowana w 1991.
W tym okresie były też jednak problemy związane z integracją europejską, gdyż Francja zwlekała z ratyfikację Układu Europejskiego aż do 1993(chciała pogłębiania a nie poszerzania integracji, bo to wzmacniało Niemcy). Różnice pojawiały się też w wizji porządku międzynarodowego po 1989. Dla Polski priorytetem były stosunki z USA, widząc w nich gwaranta bezpieczeństwa i dobrobytu. Francja chciała dogadać się z Rosją, bo unilateralizm i dominacja USA stała jej ością w gardle. Francja nie chciała też być zależna od USA w sferze bezpieczeństwa. Francja, choć współtwórca NATO, już w 1966 r. wyszła ze struktur wojskowych sojuszu. Po zimnej wojnie liczyła na zmniejszenie roli Sojuszu w Europie i rozbudowie europejskiej współpracy w sferze bezpieczeństwa. Z kolei Polska uparcie zgadzała się z każdym krokiem USA, bo chciała silnego Sojuszu, który byłby zabezpieczeniem przed Rosją. Polska chciała więc rozwoju sił obronnych UE, ale we współpracy z NATO. Polska uważała, że niektóre państwa europejskie, zwłaszcza Francja, starają się zmonopolizować Europejską Politykę Bezpieczeństwa i Obrony, narzucając swoje koncepcje w tej kwestii innym krajom.
Szczyt nicejski(2000 r.) - Szczyt RE podczas prezydencji francuskiej, miał zakończyć negocjacje nad nowym traktatem europejskim po poszerzeniu UE. Francja zaproponowała tu podział głosów, zgodnie z którym Polska dostałaby mniejszą ich liczbę niż Hiszpania(która ma podobną liczbę ludności) i choć ostatecznie oba państwa otrzymały po 27, to Polska nie lubiła za to Francji.
Wybór samolotu wielozadaniowego - w 2002 r. Polska zdecydowała się zakupić samoloty F16 od USA, odrzucając m.in. francuskie
(…)
… porozumienia. Zgodnie z projektem Polska miałaby stracić 1,5 mld euro. Za cięciami opowiada się D. Cameron, premier Wielkiej Brytanii oraz Niemcy.
Kolejny unijny szczyt 7-8 lutego 2013 miał się ponownie zająć sprawą budżetu.
…
… pas.
Konflikt iracki - Polska poparła interwencję w Iraku w 2003 r., a Francja nie, podobnie jak Niemcy. Jacques Chirac skomentował tę decyzję mówiąc, że państwa kandydujące do Unii „straciły […] dobrą okazję, aby siedzieć cicho”, na co Polski minister spraw zagranicznych Włodzimierz Cimoszewicz stwierdził, że w Unii nie będzie „podziału na mamusie, tatusiów i dzieci niezupełnie dojrzałe…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)