To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Polityka zagraniczna państwa:
Pojęcie polityki zagranicznej
Istota polityki zagranicznej
Cechy specyficzne polityki zagranicznej
Polityka zagraniczna jako rodzaj wpływu międzynarodowego:
istota wpływu międzynarodowego
sposoby wywierania wpływu
odpowiedzi
zmienne warunkujące efektywność wpływu
Generacje polityki zagranicznej państwa
Uwarunkowania polityki zagranicznej państwa
Poziomy negocjacji międzynarodowych
„Upadanie” państwa
Zjawisko adaptacji politycznej
Rola międzynarodowa państw
Podmioty niepaństwowe nie mogą prowadzić polityki zagranicznej, bo nie mają terytorium.
1). Prof. Simonides określił ją jako „zespół działań, jakie państwo podejmuje do realizacji założonych celów poprzez wywieranie wpływu na inne państwa”. Działania te mają więc charakter intencyjny, pragmatyczny.
Eliasen z kolei stwierdził, że „polityka zagraniczna to część polityki państwa, która kształtuje jego stosunki z innymi państwami”.
Polityka zagraniczna to jedna z polityk szczegółowych.
Prof. Kukułka określił politykę zagraniczną, jako „skierowaną na zewnątrz działalność państwa w innej racji stanu”.
2). Polityka zagraniczna to jednostronne działanie państwa skierowane do ś.m. To sekwencyjne działania państwa w poliarchicznym ś.m. w celu realizacji określonych celów. Te interesy realizowane są poprzez wywieranie wpływu na inne podmioty sm.
Nie używać określenia polska polityka zagraniczna!!!!!!!!!!!!!!!!
3). Odmienność środowiska (od innych polityk szczegółowych). To inne polityki zagraniczne innych państw tworzą środowisko naszej polityki
Intencyjność działań - działania świadome, dążące do określonych celów.
Sekwencyjność działań - działania rozłożone w czasie.
Odzwierciedla interesy państw - pragmatyczny charakter.
Polityka zagraniczna posiada specyficzne zabezpieczenie instytucjonalne - istnieją specyficzne instytucje, które służą polityce zagranicznej państwa (służba zagraniczna - organy polityki zagranicznej). Specyficzne instrumenty i metody - ich katalog polega poszerzeniu. Tradycyjne to polityczne, nazywane dyplomatycznymi. Inne metody to:
Gospodarcze
Kulturalne. Dyplomacja publiczna - działania dyplomatów adresowane do społeczeństwa. W tym kontekście zmienia się adresat działań dyplomatycznych.
Siła - instrumenty wojskowe. Np. USA rezerwuje sobie prawo do jednostronnego użycia siły.
4). Kategoria wpływu jest nadrzędną kategorią analityczną SM. Dzieje się tak, ponieważ środowisko jest poliarchiczne, a nie scentralizowane i schierarchizowane, więc nie jest to władza, a wpływ.
(…)
…. zerwanie stosunków dyplomatycznych)
6. Zastosowanie potencjału zbrojnego(operacja z 2003 r. przeciw Husseinowi, operacja przeciwko Libii i Kadaffiemu)
Holsti uważa, że państwo poddane wpływowi może reagować w różny sposób:
- ulec(zgodzić się na oczekiwania państwa A)
- zignorować wpływ(udawać, że sygnały państwa A nie zostały zauważone)
- odwlekać reakcję(licząc, że państwo A zmieni swoje oczekiwania…
… innych państw(polityki zagraniczne innych państw)
d) transgraniczne ruchy globalne, regionalne(problem zmiany klimatu, globalne problemy niejako wymuszają branie udziału w sm)
e) prawo i opinia publiczna(prawo międzynarodowe tworząc normy postępowania ogranicza państwa, opinia publiczna rodzi zaś presję na politykę zagraniczną państw)
2. Wewnętrzne:
a) położenie geograficzne(geopolityczne)
b) właściwości…
… Środkowo - Wschodniej, upadek ZSRR).
Prawo jest elementem procesu adaptacyjnego. Wszelkie zmiany są spowodowane działaniami państw i działaniami korporacji(deregulacja)
Typy adaptacji
Pasywna - bierne
Aktywna - dostosowywanie środowiska do siebie
Kreatywna - częściowe próby dostosowania środowiska do siebie i własne dopasowywanie się.
10). Pojęcie - część polityki zagranicznej. Jest to spójny system…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)