POLITYKA ZAGRANICZNA A DYPLOMACJA:
1.Polityka zagraniczna- szeroka polityka państwa, realizuje cele jakie rząd stawia. Ma bardziej ograniczone metody i środki.
2.dyplomacja- służy polityce zagranicznej.
Dyplomacja
Geneza- z języka greckiego- w Grecji na 2 glinianych tabliczkach spisywano np. umowy handlowe i inne porozumienia. Owe tabliczki nazywano diploma.
1.Jest to pewien tor działalności państwa, który dotyczy jego stosunków z innymi państwami i zmierza do realizacji celów jakie stawiają sobie kierownicze organy władzy państwowej. Cele te odzwierciedlają się w polityce zagranicznej państwa, a dyplomacja jest orężem tej polityki.
2.Jest to zespół metod i środków za pomocą których realizuje się politykę zagraniczną, np. rokowania, zawieranie umów międzynarodowych, uczestnictwo w organizacjach międzynarodowych.
3.Zespół ludzi (służba dyplomatyczna i konsularna) dysponujący odpowiednimi kwalifikacjami oraz aparat organizacyjny (ministerstwo spraw zagranicznych) realizujący cele polityki zagranicznej i stanowiący wyspecjalizowaną służbę państwową.
Językiem dyplomacji kiedyś była łacina. Od 1713 r język francuski stał się językiem dyplomacji. Drugim językiem jest angielski (od podpisania traktatu wersalskiego- 1919 r).
Języki kongresowe obowiązujące w ONZ: francuski, angielski, hiszpański, rosyjski, chiński (dialekt kantoński).
W połowie XV w (1454) miasta państwa włoskie (Genua, Mediolan) wymieniły swoich przedstawicieli.
W końcu XVIII w w Rosji, USA, Francji, Polsce powstawały komórki rządowe, coś na kształt ministerstw spraw zagranicznych (np. Departament Interesów Cudzoziemców).
Przełomowym momentem dla dyplomacji był wiek XIX, a szczególnie postanowienia Kongresu Wiedeńskiego z 1815 r:
-stworzenie hierarchii klas dyplomatów,
-zasada pierwszeństwa dyplomatów- zasada precedencji (aby nie było zatargów). Opiera się ona na tym, że ustala się którego dnia, miesiąca, roku, godzinie, ambasador złożył listy uwierzytelniające (jeżeli w Warszawie jest 50 ambasadorów, a najdłużej ambasador Niemiec to on będzie w pierwszej kolejności przedstawiony- ma to charakter ceremonialny).
Korpus dyplomatyczny- wszyscy ambasadorowie z małżonkami.
Ten kto najdłużej jest ambasadorem jest przewodniczącym korpusu dyplomatycznego. W krajach chrześcijańskich są pewne odstępstwa- dziekanem korpusu dyplomatycznego jest nuncjusz stolicy apostolskiej. Różnice między konsulem a dyplomatą:
Stosunki dyplomatyczne:
-agrement- zgoda kraju przyjmującego na przyjęcie dyplomaty. Po wysunięciu ambasadora na stanowisko, np. w Iranie to wtedy Iran ma 2 tygodnie na odpowiedz. Jeżeli zrobi coś co jest zakazane w danym kraju to zostanie odwołany.
(…)
… ze wzgórza kapitolińskiego. Orszak szedł w tę stronę świata, po której znajdowało się państwo, z którym zawierano umowę. Gdy wyrzucano trawę i się modlono to oznaczało to pokój. Jeżeli feciał niósł zakrwawioną włócznię- to Rzym wypowiadał wojnę. Patronem feciałów był Jowisz. Mieli oni misje dyplomatyczne. Jeżeli kwestia jaką mieli przedstawić innemu państwu dotyczyła wojny lub pokoju to mówili…
… była stała. Po upadku Konstantynopola pozostała tam misja wenecka. Była to ostatnia stała forma misji dyplomatycznej- jedna z pierwszych. Posłowie byli utrzymywani na koszt kraju przyjmującego. Często poseł też musiał coś z własnej kieszeni wyłożyć. Król też pokrywał część kosztów posłów. W Wenecji z tego powodu posłowie zaczęli się buntować w związku z tym wenecjanie wprowadzili przepisy w 2 etapach:
-1268…
… obcych państw.
Problem tkwił w tym, że oni wysyłali posłów, ale sami ich nie przyjmowali. Najczęściej dotyczyło to cesarzy. Bywało tak, że cesarz nie chciał wysyłać posłów, ponieważ królowie byli niżsi rangą.
Tworzenie stałych misji dyplomatycznych:
Upowszechnienie stałych misji dyplomatycznych zawdzięczamy miastom włoskim. Doszli oni do wniosku, że nie opłaca się wysyłać posłów w tą i z powrotem…
… angielskiej. Portugalia od 1522 zaczęła tworzyć sieć dyplomatyczną. Ludwik XI zaczął tworzyć misje dyplomatyczne, ale nie miał do nich przekonania. Dość nieufnie podchodzili do misji Habsburgowie (mieli tworzyć sieć sojuszy z innymi monarchami przeciw Francji). Pierwsza stała misja dyplomatyczna w Szwajcarii- 1522- Habsburgowie.
1536- przymierze z Turcją. Pierwszym krajem skandynawskim, który otworzył misje…
… pod groźbą kary grzywny lub więzienia.
-Anglia- ustawa „o przywilejach dyplomatycznych”. Lord Kanclerz i Lord Pieczęci- wydawali kary za naruszenie immunitetu dyplomatycznego- cielesne, pieniężne, więzienia.
-USA- 3 lata więzienia i grzywna.
-Turcja- obcięcie głowy. 1769- poselstwo przedstawiciela papieża, ludzi oglądali procesję muzułmańską. Muzułmanie myśleli, że chrześcijanie kpią sobie z procesji…
… kancelarię. Instrukcje i pełnomocnictwa w łacinie. Formularze, które były wzorami za zawierania umów.
Na czele kancelarii stał (?).
Mikołaj Trąba- podczas soboru w Konstancji.
Wojciech Jastrzębiec, Dunin ze Skrymba, Jan Szafraniec, (?).
W kancelarii pojawili się urzędnicy- znawcy prawa- nazywano ich notariuszami. Polscy dyplomaci byli nazywani: nuncjuszami, oratorami, ambasadorami. Ambasador prokurator…
….
Większość poselstw była opłacana przez władcę. M. Trąba był na soborze w Konstancji. Zabrakło mu pieniędzy więc wziął kredyt, który potem państwo spłaciło.
List kredencyjny- list uwierzytelniający- podpisany przez monarchę.
W dalszych latach panowania Jagiellonów na czele kancelarii Jan Koniecpolski- 6 poselstw.
Jan Oleśnicki- w rokowaniach z Krzyżakami, osoba duchowna. Pokój w Brześciu Kujawskim, poseł…
… rody na czele kancelarii: Odrowążowie, Tęczyńscy, Tarnowscy, Kuroswęccy, Ponieccy.
Do rokowań prawnicy z Uniwersytetu Krakowskiego: Jan długosz, Maciej z Raciążna, Sędziwoj z Czechna.
Wszystkie dokumenty były zebrane w (?) koronnej.
Od 1447 zwyczaj że symbolem polski w Europie to futra z soboli- symbol poselstw polskich.
W latach panowania Kazimierza Jagiellończyka- 74 poselstwa, z czego 10…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)