Dyplomacja-opracowanie

Dyplomacja- funkcja służebna wobec polityki zagranicznej.
Polityka zagraniczna- wyznacza cele do których należy dążyć. Dyplomacja realizuje cele polityki zagranicznej.
Dyplomacja- geneza z języka greckiego: w starożytnej Grecji zwyczaj spisywania dokumentów na 2 tabliczkach- diplomach- od nich wzięła się nazwa dyplomacja. Tabliczki składały się i tekst był w środku.
Dyplomacja- 3 elementy:
-pewien tor działalności państwowej, który dotyczy jego oficjalnych stosunków z innymi państwami, a zmierza do realizacji celów, jakie stawiają sobie kierownicze organa władzy państwowej. Cele te odzwierciedlają się w polityce zagranicznej, a dyplomacja jest orężem tej polityki.
-dyplomacja- zespół metod i środków za pomocą których realizuje się politykę zagraniczną np. rokowania, zawieranie umów międzynarodowych, uczestnictwo w organizacjach międzynarodowych.
-dyplomacja- zespół ludzi (służba dyplomatyczna i konsularna) dysponujący odpowiednimi kwalifikacjami oraz aparat organizacyjny (ministerstwo spraw zagranicznych), realizujący cele polityki zagranicznej i stanowiący wyspecjalizowaną służbę państwową.
Na to pojęcie składa się również to w jaki sposób realizowana jest polityka zagraniczna- jakie środki się używa i to jakie osoby realizują politykę zagraniczną.
Stosunki dyplomatyczne:
-AGREMENT- zgoda kraju przyjmującego na przyjęcie dyplomaty.
-listy uwierzytelniające- dokument na podstawie którego głowa państwa wysyła przedstawiciela.
-listy odwołujące- nie ma reguły ile lat trwa misja dyplomatyczna. Zazwyczaj 3-4 lata. Standardowa procedura.
-list zwalniający- wystąpiły okoliczności, które zmuszają do odwołania przedstawiciela dyplomatycznego
-ekspulsja- kraj przyjmujący wyrzuca z kraju przedstawiciela dyplomatycznego.
Stosunki konsularne:
-EXEQUATUR- to samo co agrement. Zgoda na przyjęcie konsula.
-list komisyjny- to samo co list uwierzytelniający. Dokument na podstawie którego minister spraw zagranicznych powołuje konsula.
RATIONE MATERIAE- różnice w kompetencjach dyplomaty i konsula. Dyplomata- najwyższy przedstawiciel państwa. Konsul- bardziej sprecyzowane i konkretne funkcje. Konsul- sprawy gospodarcze, handlowe, kulturalne.
RATIONE LOCI- różnice w terytorium działania. Dyplomata ma cały kraj jako swój okręg dyplomatyczny. Okręg konsularny- może być ich kilka na terenie danego kraju. Zależy to od tego ilu obywateli państwa mieszka w danym państwie- ile jest mniejszości.
RATIONE APROBALIONE- różnice w tym kto powołuje dyplomatę o kto konsula. Klasy agentów dyplomatycznych- według regulaminu wiedeńsko-akwizgrańskiego (1815-1818). Te ustalenia potwierdzają wszystkie kolejne regulacje. Klasy są jednakowe na całym świecie.

(…)

… symulował chorobę, potem przewlekał rozmowy, a w tym czasie wybudowano mury.
Dyplomacja konferencyjna (wielostronna):
-Perykles- 448 r p.n.e.- zwołał kongres panhelleński. Miał na celu zawiązanie trwałego sojuszu, współpracy. Skutki niezbyt długotrwałe.
-Kongres Koryncki- 338 r p.n.e.
W okresie dominacji macedońskiej dyplomacja się nie rozwijała- głównie używano wojny- działalność Aleksandra Macedońskiego…
… Egipt- archiwum El-aramein- zachowały się tabliczki z tekstami umów, instrukcjami dla posłów. Poselstwa docierały do wybrzeży Morza Czarnego i do Azji. Najwięcej rokowań z plemionami Hyksosów i Hetytów. Również misje docierały do Mezopotamii- do państwa Mittama. Również stosunki z Syrią i Palestyną. Najstarszy traktat- traktat z 1296 r p.n.e. pomiędzy faraonem Ramzesem II a królem Hetytów- Hattusilisem…
… do króla Macedonii. -wieku- musiał skończyć 50 lat- mieć doświadczenie.
ARCHIBRESBENTES- przewodniczył posłom (coś w rodzaju dziekana korpusu dyplomatycznego), reprezentował ich interesy wobec Zgromadzenia Ludowego.
Opłacano posłów, przydzielano służbę.
Instrukcje dla dyplomatów zaczęto zapisywać na tabliczkach- diplomach- pisano cel wyjazdu posła, zakres pełnomocnictw. Jeżeli przybywał poseł z innej…
... zobacz całą notatkę