To tylko jedna z 68 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Międzynarodowa Organizacja Pracy (JLO)
Powstała w 1919 roku jako międzynarodowa inicjatywa na rzecz zmiany warunków pracy po wieloletniej eksploatacji robotników a tym samym jako warunek utrzymania pokoju światowego. Wśród 9 państw sygnatariuszy była Polska. Obecnie do MOP należą prawie wszystkie państwa świata.
Naczelnym organem MOP jest Międzynarodowa Konferencja Pracy, składająca się z delegatów wszystkich państw członkowskich (po czterech 2 przedstawicieli rządu, 1 przedstawiciel pracodawców i jeden pracowników).
MOP tworzy międzynarodowe standardy pracy w postaci konwencji i rekomendacji oraz kontroluje wykonanie w państwach, które je ratyfikowały .Kraje, które ratyfikowały akty prawne MOP winny składać sprawozdanie na temat kroków podjętych w celu ich realizacji. Kraj nie ma obowiązku ratyfikować konwencji MOP-u, ale musi je zaprezentować swoim organom wewnętrznym. Jeśli nie ratyfikuje to i tak musi MOP-owi przedstawić funkcjonujące przepisy w danym zakresie.
Polityka przeciwdziałania ubóstwu
Ubóstwo jest to brak dostatecznych środków materialnych do życia (do zaspokojenia potrzeb życiowych), bieda, niedostatek, stan poniżej pewnego zmiennego w czasie progu dochodowego lub progu realizacji potrzeb. W danym społeczeństwie uznawany jest pewien minimalny poziom potrzeb, jeśli jednostka, rodzina lub grupa społeczna nie może go osiągnąć to podlega przejściowej lub trwałej marginalizacji.
Dolną granice ubóstwa wyznacza minimum egzystencji (ubóstwo absolutne), czyli zaspokojenie tylko żywności, odzieży chroniącej przed zimnem, dachu nad głową i podstawowej pomocy lekarskiej – poniżej tej granicy to jest już nędza, potocznie określana jako przymieranie głodem.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)