Polityka społeczna jako dyscyplina naukowa - wykład, 6sem

Wykład 2 Polityka społeczna jako dyscyplina naukowa:
• Maks Webber - zarzut dotyczący braku obiektywizmu poznania naukowo-socjalnego i polityczno-socjalnego:
- nie ma ogólnie uznanego systemu wartości
- sądy wartościujące - jak powinno być - nie mają wartości naukowej
- opis nie wyczerpuje znamion naukowości
- polityk społeczny - naukowiec i polityk - role te zakładają odrębne zadania i reguły wewnętrznej gry
• Odpowiedź polityków społecznych:
- stanowisko Webbera inspiracją dla formułowania oczekiwań od polityki społecznej (Konstanty Krzeczkowski)
- odrzucono twierdzenia Webbera dotyczące nienaukowości dziedzin praktycznych
Cechy polityki społecznej jako nauki:
 Charakter interdyscyplinarny - wykorzystuje dorobek teoretyczny i metody badawcze ekonomii, socjologii, psychologii, pedagogiki, demografii, filozofii, prawa, politologii i nie tylko (m.in. medycyna, higiena, ergonomia, statystyka lub informatyka)
 Charakter teleologiczny (celowy) - wskazuje praktyczne sposoby i drogi osiągania nakreślonych celów społecznych)
 Charakter praktyczny - wskazuje sposoby przetwarzania istniejącej rzeczywistości w kierunku pełniejszego zaspokajania potrzeb społecznych
 Charakter społeczny
 Powiązania z polityką gospodarczą
Cele polityki społecznej:
„dobro człowieka” - jako element stały
- Konstanty Krzeczkowski - „zmiany w strukturze społeczeństwa”:
• Ze względu na celów działalność różnych podmiotów
• Środek zmiany w warunkach bytu i w zaspokajaniu potrzeb
• Zmiany klasowo-warstwowe (kapitalizm, socjalizm)
- Wacław Szubert - „zaspokojenie potrzeb szerokich grup społecznych”:
• Zgodnie z celami socjalizmu (z wartościami)
• Uwydatnia zakres zadań (ujęcie przedmiotowe)
• Służebna rola w stosunku do człowieka (ujęcie podmiotowe)
• Potrzeby się jednak zmieniają, cel jest ruchomy, duże trudności w ustalaniu potrzeb, możliwość ich modelowania
- Jan Danecki - „organizowanie postępu społecznego”:
• Poprawa warunków bytu
• Kształtowanie pożądanych treści współżycia społecznego
• Usuwanie dysproporcji i nierówności społecznych
• Udział ludności w kształtowaniu form życia społecznego Zakres polityki społecznej według Wacława Szuberta:
a) zakres przedmiotowy - kształtowanie warunków bytu oraz warunków i stosunków pracy (zatrudnienie, dochód z pracy, ochrona pracy, ochrona zdrowia, zabezpieczenie społeczne, wyżywienie, mieszkanie)
b) zakres podmiotowy - cała ludność, w szczególności pracownicy i ich rodziny, osoby upośledzone fizycznie lub umysłowo, osoby wykolejone (patologia społeczna)

(…)

…
• Polityka zatrudnienia i kształcenia kar
• Polityka dochodów i struktury wydatków
• Polityka wyżywienia
• Polityka mieszkaniowa
• Polityka kulturalna
• Polityka ochrony pracy
• Polityka zabezpieczenia społecznego i ochrony zdrowia
• Polityka w organizacji wypoczynku i turystyki
• Polityka walki z patologią społeczna
• Oraz planowanie społeczne
Zakres polityki społecznej - koncepcja sfer życia J. Supińskiej:
• Sfera pracy (najwięcej zagrożeń, ale jednocześnie także szans na samorealizację)
• Sfera dobrobytu (obejmuje materialne warunki życia - gospodarkę oraz czas wolny, zdrowie, ekosferę itd.) - wyznacza minimum fizjologiczne i społeczne
• Sfera kultury (zbiór naczelnych wartości, edukacja, dzieła sztuki, itd.) - np. równy start oświatowy
• Sfera ładu społecznego (obejmuje instytucje, stosunki społeczne…
... zobacz całą notatkę