POLITYKA REGIONALNA I STRUKTURALNA

Nasza ocena:

5
Pobrań: 84
Wyświetleń: 819
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
POLITYKA REGIONALNA I STRUKTURALNA - strona 1 POLITYKA REGIONALNA I STRUKTURALNA - strona 2

Fragment notatki:

POLITYKA REGIONALNA I STRUKTURALNA POLITYKA SPÓJNOŚCI
Polityka spójności polega na zniwelowaniu różnic ekonomicznych i społecznych między poszczególnymi regionami UE. Przez tę politykę organy wspólnotowe i państwowe dążą do przebudowy struktury społecznej i rozwoju gospodarczego danego obszaru Unii. CELE POLITYKI SPÓJNOŚCI przewidziane na lata 2007-2013, są następujące: - konwergencja - polega na wsparciu finansowym państw i regionów najmniej rozwiniętych, których poziom PKB na jednego mieszkańca wynosi poniżej 75% średniej unijnej (obliczany na 3 lata wstecz). Polska została zakwalifikowana do tego celu. W naszym kraju występuje 5 regionów zaliczanych do najbiedniejszych w Unii, jest to tzw. ściana wschodnia, czyli województwa: lubelskie, podkarpackie, świętokrzyskie, warmińsko-mazurskie i podlaskie. Cel ten jest ukierunkowany na poprawę wzrostu zatrudnienia, czy też przyjęcie koncepcji społeczeństwa opartego na wiedzy. Państwa zakwalifikowane do tego celu, mogą korzystać z funduszy: EFS, EFRR i FS.
- konkurencyjność regionalna i zatrudnienie - cel ten jest skierowany do państw, które przekroczyły poziom 75% PKB średniej unijnej, ale nadal nie są na tyle rozwinięte, by radzić sobie we własnym zakresie. Cel ten ukierunkowany jest na poprawę konkurencyjności regionów i państw członkowskich, jak i na promocję innowacyjnych rozwiązań. Finansowany jest on głównie z EFRR i EFS.
- europejska współpraca terytorialna - cel ten jest współfinansowany tylko przez EFRR. Wyróżniamy tu 3 rodzaje współpracy: transgraniczną, która dotyczy regionów oddzielonych granicą, transnarodową (między państwami, które ze sobą nie sąsiadują) i międzyregionalną (dotyczy regionów, które także nie muszą ze sobą sąsiadować).
ZASADY POLITYKI SÓJNOŚCI
Polityka spójności opiera się na następujących zasadach: * jeden program operacyjny, jeden fundusz - czyli jeden program operacyjny (PO) może odpowiadać działalności tylko jednego funduszu. Wyjątkiem jest PO Infrastruktura i Środowisko, który jest finansowany z EFRR i FS,
* finansowanie krzyżowe - jest to nakładanie się środków finansowych w ramach funduszy strukturalnych,
tzw. earmarking - czyli nawiązanie do założeń Strategii Lizbońskiej, takich jak promowanie dużego wzrostu gospodarczego przez wprowadzanie nowoczesnych rozwiązań i koncepcję gospodarki opartej na wiedzy,
* partnerstwo - chodzi tu o współpracę na poziomie wspólnotowym (organy Wspólnot a państwa członkowskie) i krajowym (organy państwowe a sektor prywatny),
* programowanie - polityka spójności wyznacza 3 cele, które są ustalone na okres 7-letni, Rozdział środków w oparciu o programy i strategie rozwojowe. * subsydiarność (pomocniczość) - Wspólnota daje jedynie ogólne wytyczne dla polityki spójności,


(…)

…) to dokument strategiczny określający priorytety i obszary wykorzystania oraz system wdrażania funduszy unijnych: Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) oraz Funduszu Spójności w ramach budżetu Wspólnoty na lata 2007-13.
Celem strategicznym NSS jest tworzenie warunków dla wzrostu konkurencyjności gospodarki polskiej opartej na wiedzy i przedsiębiorczości…
… Spójności. Różnica między tymi funduszami zdaje się zacierać, gdyż regulowane są one tym samym Rozporządzeniem Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 roku. Funduszami strukturalnymi określamy Europejski Fundusz Społeczny (EFS) i Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego (EFRR). Natomiast Fundusz Spójności ma niejako dopełniać zadania realizowane przez fundusze strukturalne. Cechą charakterystyczną FS…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz