Polityka pieniężna Banku Centralnego Bank Centralny realizuje cele makroekonomiczne poprzez: Zatrzymanie wewnętrznej równowagi gospodarczej Stabilizację cen Pełne wykorzystanie środków produkcji Ograniczenie bezrobocia Zapewnienie wzrostu gospodarczego Zapewnienie równowag zewnętrznej, czyli równowagi bilansu płatniczego Stabilizację kursu walutowego Bank Centralny wpływa na te cele pośrednio poprzez oddziaływanie na: Rozmiary kredytów Poziom stóp % kredytów, depozytów Podaż pieniądza Polityka drogiego lub taniego pieniądza Wpływ Banku Centralnego na inne banki w celu kreacji pieniądza i kredytu: Obowiązek utrzymywania rezerw gotówkowych
Prowadzenie polityki refinansowania (tj. określenie wysokości stopy dyskontowej i lombardowej)
Prowadzenie polityki walutowej
Operacja otwartego rynku (tj. kupna i sprzedaży papierów wartościowych)
Bezpośrednie sterowanie kredytami Dyskonto - operacja bankowa polegająca na skupowaniu płatnych w terminie późniejszym zobowiązań, przeważnie weksli i potrącaniu przez bank pewnej części sumy nominalnej weksla (zakup weksla przez banki). Podstawę obliczenia tego potrącenia stanowi wskaźnik procentowy zwany stopą dyskonta - jest to procent, jaki bank centralny pobiera przy dyskoncie weksli banków handlowych. Obowiązującą stopę dyskonta ustalają banki centralne (np. NBP). Redyskonto - to ponowne dyskonto, polegające na skupowaniu przez banki centralne weksli lub innych wierzytelności handlowych. Poprzez zmianę stopy redyskonta bank centralny wywołuje zmianę stopy dyskontowej stosowanej przez banki komercyjne. Lombard - to instytucja bankowa trudniąca się udzielaniem ludności pożyczek pod zastaw ruchomości - oznacza także kredyt bankowy udzielany przez bank centralny bankom komercyjnymi.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)