POLITYKA JAKO ZAWÓD I POWOŁANIE Max Weber
Co rozumie przez politykę?
POLITYKA
- szerokie pojęcie obejmujące każdy rodzaj samodzielnej działalności kierowniczej. Kierowanie lub wywieranie wpływu na kierowanie związkiem politycznym, czyli w dobie współczesnej- państwem;
- dążenie do udziału we władzy lub do wywierania wpływu na podział władzy czy to między państwami, czy też w obrębie państwa między grupami ludzi, jakie ono obejmuje
- kto uprawia politykę, ten dąży do władzy- rozumianej jako środek w służbie innych celów, idealnych bądź egoistycznych, lub do władzy dla niej samej, by rozkoszować się poczuciem prestiżu, jakie ona daje
PAŃSTWO
- trudno zdefiniować, nie ma takiego zadania, którym związek polityczny tak czy inaczej by się nie zajmował, z drugiej strony nie ma też takiego, o którym można by powiedzieć, że byłoby ono w każdym czasie, wręcz zawsze, właściwe wyłącznie dla związków określanych jako polityczne, czyli dla dzisiejszych państw, bądź tez dla związków, które historycznie poprzedzały nowoczesne państwo;
- socjol. definicja nowoczesnego państwa odwołuje się do specyficznego środka, który właściwy jest państwu, tak jak i każdemu związkowi politycznemu: do przemocy fizycznej;
- gdyby istniały jedynie twory społeczne, którym przemoc jako środek byłaby nieznana, wówczas odpadłoby pojęcie „państwa”, a pojawiło pojęcie „anarchii”;
- państwo jest taką wspólnotą ludzką, która w obrębie określonego terytorium, które stanowi jej wyróżnik, rości sobie z powodzeniem prawo monopolu na wywieranie prawomocnej przemocy fizycznej; innym związkom czy pojedynczym osobom prawo to jest przyznawane na tyle, na ile zezwala państwo, gdyż jest ono jedynym źródłem prawa do przemocy;
- państwo to oparty na środkach prawomocnej przemocy stosunek panowania ludzi nad ludźmi, a by mogło istnieć, ludzie poddani panowaniu muszą podporządkować się autorytetowi, jaki przypisują sobie ci, którzy w danym wypadku panują:
3 WEWNĘTRZNE UPRAWOMOCNIENIA (podstawy prawomocności panowania):
tradycyjne- autorytet tego, co bezpowrotnie minione, obyczaju uświęconego szacunkiem, jakim cieszył się od niepamiętnych czasów, wynika z przyzwyczajenia, by go przestrzegać (książę patrymonialny, patriarcha)
charyzmatyczne- autorytet niecodziennego daru łaski, całkowite oddanie i zaufanie objawieniom, bohaterstwu lub innym właściwościom przywódczym jednostki (prorok, wódz wojenny, władca plebiscytowy, demagog, przywódca partii politycznej)
legalne- na mocy wiary w ważność legalnego ustanowienia i racjonalność reguł, nastawienie na posłuszeństwo w wypełnianiu wynikających z ustanowienia obowiązków; posłuszeństwo uwarunkowane silnie motywami strachu przed zemstą i nadziei na nagrodę; posługiwanie się wynagrodzeniem materialnym i godnością społeczną w stosunku do sztabu administracyjnego
(…)
…, a przede wszystkim autorem jego politycznych memoriałów
szlachta dworska- wykorzystywana w służbie politycznej i dyplomatycznej
gentry- twór typowo angielski, patrycjat, obejmujący drobną szlachtę i miejskich rentierów; utrzymywała w swym posiadaniu wszelkie urzędy lokalnej administracji
wykształceni na uniwersytetach prawnicy
- warstwa specyficzna dla Zachodu, gł. dla kontynentu europejskiego i miała decydujące znaczenia…
…, jest pożywką dla jego równowagi wewnętrznej oraz poczucia ważności
-człowiek taki musi być gospodarczo zbędny, tzn. jego dochody nie mogą zależeć od tego, że stale osobiście angażuje całkowicie lub w przeważającej mierze swoją siłę roboczą i swoje myślenie dla ich pozyskania, np.
* rentier- ma dochód bez pracy (właściciele ziemscy)
żyje się z polityki
- tak żyje ten, kto usiłuje uczynić z niej stałe źródło…
…, które zdobywa np. z łapówek i napiwków
-bezposrednio przyjmuje pieniądze od wielkich magnatów finansowych
- człowiek trzeźwo myślący
-nie dąży do społecznych honorów
- szuka władzy jako źródła finansów ale też dla niej samej
- sam nie przemawia tylko sugeruje mówcom co mają powiedzieć, aby osiągnąć stosowne cele
-jest pogardzany towarzysko
*Niemcy->politykom zawodowym ciężko było piąć się w górę…
… należy mieć gorące serce i chłodne oko
- polityk musi codziennie pokonywać swoją próżność- dążenie do władzy jest cechą normalną jednak staje się grzechem, gdy zaczyna być nierzeczowe, gdy staje się przedmiotem czysto osobistego upojenia zamiast występować wyłącznie w służbie sprawy
-należy walczyć z potrzebą próżności-wystąpienia w najbardziej spektakularny sposób na pierwszym planie, posługiwania…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)