NAUKA O PAŃSTWIE I POLITYCE
NOTATKA PUNKT 11 - 20.12.11r.
POJĘCIE POLITYKI
Cały podpunkt 1 z rozdziału XIII Polityka
POJĘCIE SYSTEMU POLITYCZNEGO
Podpunkt 1 z rozdziału XII System polityczny społeczeństwa
PODMIOTY, PROCESY, DZIAŁANIA I DECYZJE POLITYCZNE
Podpunkty 2, 5, 6 z rozdziału XIII Polityka
KOMUNIKOWANIE POLTYCZNE
Komunikacja polityczna to proces wzajemnych oddziaływań informacyjnych pomiędzy podmiotami polityki połączonymi relacjami władzy, walki i współpracy. W państwie niedemokratycznym komunikacja polityczna przebiega w inny sposób w państwie demokratycznym.
Jest częścią komunikacji społecznej.
W państwie niedemokratycznym dominuje jednokierunkowa komunikacja polityczna. Informacje są przekazywane tylko w jedną stronę - od władzy do społeczeństwa. Społeczeństwo ma do dyspozycji tylko oficjalne, dość ograniczone kanały przekazywania informacji władzy, przez co rząd może być zaskoczony reakcjami społecznymi i chaotycznie na nie reagować. Istnieje państwowy monopol informacyjny: środki przekazu w większości należą do państwa i są przez nie cenzurowane. Jednokierunkowa komunikacja polityczna jest rozumiana jako tożsama z propagandą.
Propaganda polega na wpływaniu przez władzę przy pomocy różnych, często nieetycznych zabiegów - takich jak manipulacja - na opinie, postawy i zachowania społeczne. Jest to niezbyt użyteczne ze względu na to, że propaganda ma dla nas zdecydowanie negatywne konotacje, łącząc się z takimi działaniami jak manipulacja, wojna psychologiczna, reedukacja, pranie mózgów, a także z jej stosowaniem w państwach totalitarnych - w Niemczech hitlerowskich i Związku Radzieckim oraz w wojnie propagandowej między Wschodem a Zachodem.
W państwie demokratycznym funkcjonuje dwukierunkowa komunikacja polityczna, utrzymywany jest także wysoki poziom otwartości informacyjnej. Władza otrzymuje od społeczeństwa sygnały dzięki niezależnym środkom przekazu, stanowiskom grup nacisku, różnorodnym formom protestu, badaniom opinii publicznej, oddziaływaniu opozycji - i reaguje na nie. Demokratyczne wybory pozwalają na ocenę działalności polityków przez społeczeństwo.
Patrząc komunikację polityczną w kategoriach marketingowych sygnały od społeczeństwa wskazują na popyt na określone idee i posunięcia, a działania polityków - to podaż. Marketing polityczny stanowi natomiast sposób na zorientowanie się, jaki jest ów popyt i jak najkorzystniej można sprzedać partię na rynku politycznym.
Władza, rozumiana jako rząd i administracja państwowa, dysponuje własną siecią narzędzi służących komunikacji politycznej, na którą składają się między innymi państwowe instytucje gromadzące i przetwarzające informacje o działalności struktury państwa, urzędy statystyczne, policja i służby specjalne, rządowe instytuty badania opinii publicznej
(…)
…, którego wyróżnia poczucie odpowiedzialności, oddanie sprawie, roztropność. Charyzma przywódcy staje się jego legitymizacją władzy, niepotrzebna jest przemoc (tradycja panowania króla) czy legalizacja (legalne ustanowienie panowania prezydenta) jako uprawomocnienie jego roli. Przywódca dąży do władzy, ponieważ:
Ma potrzebę efektywnego wpływania na otoczenie
Ma potrzebę bycia sławnym i admirowanym przez tłumy…
… pojęcia "z" i "dla" polityki, a zjawisko życia wyłącznie "dla" polityki jest z dzisiejszego punktu widzenia bardzo rzadkie (polityk musiałby posiadać odrębne źródło finansowe).
Współcześnie, przy rozwiniętej instytucjonalizacji państwa, rozwinęła się nowoczesna i wysoko wykwalifikowana klasa urzędniczo-polityczna, podzielona na dwie oddzielne kategorie funkcjonariuszy publicznych:
Urzędników - fachowców…
… przekonań i etyki odpowiedzialności. Kto chce uprawiać politykę jako zawód, musi być świadom tych etycznych paradoksów.
POLITYKA A ADMINISTRACJA W UJĘCIU WEBERA
W literaturze przedmiotu politycy i funkcjonariusze administracyjni, w tym dyplomaci, zaliczani bywają do kategorii funkcjonariuszy publicznych. Powinni oni kierować się pewnymi wspólnymi zasadami postępowania, przestrzegać takich samych wartości…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)