To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
19. Polityka inwestycyjna Inwestycje - podstawowy czynnik wzrostu i przekształceń strukturalnych gospodarki. Polegają one na przekształceniu środków pieniężnych w składniki majątku trwałego. Kierunki polityki inwestycyjnej: Regulowanie ogólnych rozmiaró w inwestycji w gospodarce - wywieranie wpływu na cykl koniunkturalny, przeciwdziałanie recesji, pobudzanie wzrostu, utrwalanie tendencji ożywienia, łagodzenie dynamiki inwestycji w celu zapobiegania „przegrzaniu” koniunktury;
Kierunek ten zyskał popularność w czasach kryzysu międzywojennego. Uzasadniał on poglądy Keynesa, że interwencja państwa może wspomagać proces inwestycyjny (przez inwestycje publiczne), gdy słabnie zainteresowanie nim wśród prywatnych inwestorów. Rząd może też obniżać stopy procentowe, co zachęca do inwestowania.
Kształtowanie struktury inwestycji (w układzie gałęziowo-sektorowym, rodzajowym, terytorialnym, sektorowym) - pod kątem przeobrażeń strukturalnych w gospodarce (politykę dot. struktury terytorialnej nazywamy polityką lokalizacyjną);
Kierunek ten wykształcał się w miarę rozwoju polityki strukturalnej. Wspomaga rozwiązywanie problemów dot. alokacji gałęziowej i terytorialnej inwestycji.
Podnoszenie efektywności procesu inwestycyjnego - polepszenie relacji między nakładami inwestycyjnymi i ich efektami;
Kierunek ten dot. przede wszystkim inwestycji publicznych. Efektywne użycie środków kierowanych na inwestycje ma fundamentalne znaczenie szczególnie, gdy chodzi o skorzystanie z kredytów zagranicznych.
Polityka inwestycyjna - spełnia funkcje instrumentalne w realizacji zadań w ramach ogólnej polityki rozwoju ekonomicznego. Według kryterium podmiotowego wyróżniamy politykę inwestycyjną państwa (krajową) i politykę organów publicznych i lokalnych. Podmiotami inwestycji są przede wszystkim przedsiębiorstwa i gospodarstwa domowe.
Ze względu na ryzyko niepewności (efekty inwestycji rozkładające się na okresy wieloletnie), podmioty działalności inwestycyjnej powinny brać pod uwagę:
procesy inflacyjne i towarzyszące im zmiany stopy procentowej od kapitału pożyczkowego terminy zwrotu kapitału zaangażowanego w przedsięwzięcia inwestycyjne (zwłaszcza kapitału pożyczkowego wraz z jego oprocentowaniem)
własną sytuację przychodowo-kosztową, określającą zdolność przystosowania się do warunków rynku kapitałowego (krajowego i międzynarodowego), płynność finansową i zdolność do regulowania zobowiązań podatkowo-kredytowych
Celem polityki inwestycyjnej jest oddziaływanie na procesy odtwarzania i powiększania kapitału trwałego. Jej cele mają charakter strategiczny. Sposoby osiągania tych celów nazywamy wariantami polityki inwestycyjnej
(…)
… lokalizacyjnego, mającego na celu ustalenie i uzgodnienie miejsca realizacji obiektu będącego przedmiotem inwestycji;
- zasad kredytowania preferowanych inwestycji i gwarancji spłat kredytów inwestycyjnych;
- zasad nadzoru techniczno-administracyjnego nad wykonawstwem inwestycji;
- zasad opodatkowania inwestorów, w tym zwłaszcza ulg podatkowych z tytułu realizowania inwestycji preferowanych;
- ochrony środowiska, bezpieczeństwa pracy itp.
Ad.2
To najsilniejszy środek interwencji. Państwo lub jednostki samorządu terytorialnego przejmują zadania inwestorów, dokonują nakłady w obrębie sektora publicznego. Należy podkreślić ich znaczenie w podnoszeniu potencjału zdolności urządzeń dostarczających gospodarce różnego rodzaju korzyści zewnętrznych (podnoszą efektywność prowadzonej działalności przez poszerzanie rynku…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)