To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Polityka gospodarcza (ekonomiczna) - całokształt (zespół) działań świadomych (choć czasem o niezamierzonych skutkach) państwa, których celem jest oddziaływanie na gospodarkę (jej funkcjonowanie, strukturę i dynamikę), na skutki ekonomiczne (ustrój gospodarczy) i na powiązania gospodarcze z zagranicą. Zadaniem polityki gospodarczej jest praktyczne zastosowanie teorii ekonomicznej. Jak to zwykle z naukami bywa, na politykę gospodarczą składają się dwa nurty: opisowy (jak jest w praktyce, ekonomia polityczna) oraz normatywny (jak powinno być, polityka ekonomiczna). Polityka gospodarcza od ekonomii różni się głównie tym, że tutaj większą rolę odgrywają instytucje państwowe, a w ekonomii rządzi wolny rynek i wszyscy są sobie równi (przynajmniej z założenia). Polityka jest ogólnie rozumiana jako sztuka rządzenia, jednak przez odpowiednie dookreślenie wskazujemy na dziedzinę tych rządów - w tym wypadku na sztukę rządzenia w gospodarce. Ogólnie przez politykę gospodarczą uznaje się świadome oddziaływanie władz państwowych oraz instytucji i organizacji międzynarodowych na gospodarkę - jej dynamikę, strukturę, funkcjonowanie i stosunki ekonomiczne.
Podmiot polityki gospodarczej - najczęściej władza państwowa z odpowiednimi organami (centralnymi, samorządu terytorialnego); może dojść do sytuacji dominacji aparatu urzędniczego, jednak ważna jest obecność organów typu przedstawicielskiego. Pojawia się też pojęcie organów ponadnarodowych oraz ponadnarodowych podmiotów polityki ekonomicznej.
Polityka ekonomiczna powinna być podporządkowana zasadzie dobra wspólnego i działania racjonalnego.
Nauka polityki ekonomicznej - sposób jej nauczania - jak widać na naszym przykładzie, nie zawsze trafiony oraz skuteczny. Czasem wyróżnia się ekonomikę szczegółową (czasem zwaną ekonomiką politycznie stosowaną).
Nauczanie polityki gospodarczej (ekonomicznej) w Polsce sięga XIX wieku, w czasach PRL nazywano to wykładami z „planowania gospodarki narodowej”, a dopiero po 1990 roku powrócono na normalnej nazwy.
Metoda nauki polityki ekonomicznej - tutaj jest już jakiś wielki szit mówiący o tym, że do nauki polityki gospodarczej można wykorzystywać nawet eksperyment, postępowanie symulacyjne oraz metodę prób i błędów. Takie książki to i ja bym mogła pisać.
„społeczna gospodarka rynkowa” - mamy taki zapis w Konstytucji (art. 22), który rzekomo gwarantuje nam swobodę gospodarczą. Jednak to często jest weryfikowane przez realia gospodarcze, podobnie jak w wielu krajach UE: nie do końca deklaracje prawne zgadzają się ze stanem faktycznym.
Model gospodarczy a system gospodarczy - model jest pewnym założeniem, który chce się urzeczywistnić, bo przeczytało się o nim dużo w mądrych książkach. Jednak środki, jakimi się dysponuje stanowią podstawową barierę w przekształcaniu modelu w system.
(…)
…, kwadratowe i podłużne, jednak najpierw trzeba sobie uświadomić pewne procesy, które mogą w gospodarce zaistnieć:
Nieefektywna alokacja - istnieją monopole, niedobór informacji, itp., co powoduje nierównomierne rozłożenie dóbr i usług, a to z kolei wywołuje cykliczne, naturalne kryzysy gospodarcze;
Efekty zewnętrzne - wolnorynkowe przedsiębiorstwa niechętnie będą usuwały szkody, które wyrządzają swoim…
… negatywnym zjawiskom gospodarczym, np. inflacji;
Alokacyjna - rozbijanie monopoli, pomaganie konkurencyjności
Redystrybucyjna - korygowanie podziału dochodu z zachowaniem minimum egzystencji, czyli w praktyce biedni i tak są biedni
Adaptacyjna - państwo dostosowuje gospodarkę do warunków zewnętrznych i wewnętrznych.
Funkcje zarządcze państwa: kontrola, administrowanie i planowanie w gospodarce. Funkcje…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)