Polityka Bezpieczeństwa i Obrony UE w Traktacie Lizbońskim

Polityka Bezpieczeństwa i Obrony UE w Traktacie Lizbońskim
1.Wprowadzenie w art. 42 Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony(pojęcie to nigdy wcześniej nie pojawiało się w Traktatach) do tekstu Traktatu w nowej postaci jako Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony.
2.Potwierdzenie zobowiązania do stopniowego kształtowania wspólnej polityki obronnej, która może prowadzić do wspólnej obrony, jeśli Rada Europejska, stanowiąc jednomyślnie, tak zadecyduje. Zapis ten przypomina, że jednomyślność pozostaje normą w obszarze WPBiO.
3.Zobowiązanie do udostępniania przez państwa członkowskie wojskowych i cywilnych zdolności (w tym sił wielonarodowych) w celu realizacji WPBiO.
4.Umieszczenie w tekście Traktatu paragrafów dot. funkcjonującej już wcześniej Europejskiej Agencji Obrony(European Defence Agency - EDA), która określa wymogi operacyjne i wspiera środki ich realizacji, bierze udział w określaniu europejskiej polityki w zakresie zdolności i uzbrojenia, wspomaga Radę w ocenie poprawy zdolności wojskowych oraz wzmacnia bazę przemysłową i technologiczną sektora obrony.
5.Potwierdzenie w art. 42.4 zasady i praktyki jednomyślności w sprawach dotyczących obronności, w tym w przypadku decyzji dot. podjęcia misji. Jednomyślna decyzja może być podjęta na wniosek Wysokiego Przedstawiciela UE ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa lub z inicjatywy państwa członkowskiego. Ostatnie zdanie w tym paragrafie zmierza do zapewnienia większej spójności między instrumentami unijnymi a państwami członkowskimi: 6.Danie możliwości tym państwom, które spełniają wyższe kryteria zdolności wojskowej i które zaciągnęły w tej dziedzinie dalej idące zobowiązania mając na względzie najbardziej wymagające misje, ustanowienia stałej współpracy strukturalnej w ramach Unii (Permanent Structured Cooperation - PESCO). 7.Powierzenie wykonania misji grupie państw członkowskich. Wykonanie takiej misji reguluje art. 44. 8.Wprowadzenie w art. 42.7 „klauzuli wzajemnej pomocy i wsparcia” w przypadku zbrojnej agresji. 9.Poszerzenie zakresu tzw. Zadań Petersberskich, dla realizacji których WPBiO została powołana. Zadania te obejmują: „wspólne działania rozbrojeniowe, misje humanitarne i ratunkowe, misje wojskowego doradztwa i wsparcia, misje zapobiegania konfliktom i utrzymywania pokoju, misje zbrojne służące zarządzaniu kryzysowemu, w tym misje przywracania pokoju i operacje stabilizacji sytuacji po zakończeniu konfliktów”. 10.Wprowadzenie klauzuli solidarności w przypadku ataku terrorystycznego, klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej przez człowieka. Idea klauzuli narodziła się w wyniku ataków terrorystycznych w Madrycie w 2004 r. 11.Legitymacja parlamentarna i nadzór Parlamentu Europejskiego nad obszarem WPZiB/WPBiO

(…)

…”. 10.Wprowadzenie klauzuli solidarności w przypadku ataku terrorystycznego, klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej przez człowieka. Idea klauzuli narodziła się w wyniku ataków terrorystycznych w Madrycie w 2004 r. 11.Legitymacja parlamentarna i nadzór Parlamentu Europejskiego nad obszarem WPZiB/WPBiO zostały zagwarantowane poprzez: art. 36 Traktatu o Unii Europejskiej odnoszący się do roli…
... zobacz całą notatkę