Pojęcie prawa
Łaciński wyraz ius, według niektórych pisarzy, jest wyrazem pochodnym, wywodzącym się od wyrazu iustitia lub iustum, albo też od iubeo lub iussum. według innych autorów jest to wyraz pierwotny, oznaczający to, co dobre, święte (fas). Później, stale oznaczano prawo boskie wyrazem fas a prawo ludzkie wyrazem ius.
Liczne kierunki filozoficzno-prawne pojmowały prawo w różny sposób, jednak większość z tych koncepcji miała charakter i znaczenie jedynie czysto teoretyczne. Największy wpływ na praktykę oraz na określenie zadań i metod prawoznawstwa wywarła koncepcja prawa sformułowana przez pozytywizm prawniczy. Definicja „Prawo jakiegoś państwa jest to zespół, całokształt ogólnych norm postępowania ustanowionych lub uznanych przez państwo, regulujących zachowania doniosłe z punktu widzenia państwa, których przestrzeganie jest zagwarantowane przez państwo.”
Prawo jest zespołem norm postępowania. Zaliczają się do niego tylko normy generalne, czyli takie, których adresaci są wskazani rodzajowo, nie indywidualnie, i które są obliczone na wielokrotne zastosowanie, choć czasami normami generalnymi bywają takie, które mają jednokrotne zastosowanie. Zasadniczą cechą wyróżniającą prawo od innych zespołów norm jest to, że pochodzi ono od państwa, które ustanawia normy prawne lub też uznaje takimi już istniejące normy społeczne. Uznanie takie nie tworzy nowych norm, lecz powoduje jedynie zmianę ich charakteru, które dzięki aktowi uznania stają się normami prawa. Na straży przestrzegania prawa stoi państwo. W tym celu państwo posiada szereg środków ułatwiających sobie to zadanie, tj. oddziałuje ideologicznie, ekonomicznie, organizacyjnie a także w razie konieczności, za pomocą przymusu fizycznego. Z terminem prawo kojarzy się coś sprawiedliwego, dodatniego. Prawo wyraża to co klasy i grupy społeczne kierujące państwem uważają za sprawiedliwe. Wprowadza ono także do życia społeczeństwa pewien ład i porządek. Jego cechą jest także to że w dużym stopniu zapewnia ono przewidywalność zachowań państwa a także jego mieszkańców. Prawo daje także poczucie bezpieczeństwa, tym którzy postępują zgodnie z jego wymaganiami. Państwo nie może dobrowolnie tworzyć prawa, które jest uwarunkowane społecznie i historycznie, zależy ono bowiem od panującego w danym kraju ustroju, interesów grup społecznych, a także sytuacji w społeczności międzynarodowej. Nie są to jednak wszystkie czynniki. Prawo jest wyrazem polityki państwa, jest także ważnym środkiem realizacji tej polityki. Nie sprowadza się ono jednak do samej polityki. Polityka państwa jest zmienna, natomiast prawo ma cechy stabilności, jest bardziej sztywne. Dlatego nie każda zmiana w polityce, wymaga zmian w prawie. Filozoficzne definicje prawa
(…)
… dodawano: przede wszystkim ustaw. Należy zauważyć, że wielu z prawników niemieckich w okresie dyktatury hitlerowskiej zmieniło zapatrywania na prawo i z koncepcji pozytywistycznej przeszli ku koncepcjom prawa naturalnego, które uzależniały prawo od moralności. Jednym z nich był Gustaw Redbruch Normatywizm prawniczy
Jest on uważany za skrajną postać pozytywizmu. Jego twórcą jest Hans Kelsen…
… i obowiązki podmiotów tych stosunków, a także ewentualnie sankcje za nieprzestrzeganie , przekroczenie uprawnienia lub niedopełnienie obowiązku. Prawo formalne natomiast określa tryb postępowania przed organami władzy publicznej, związany z dochodzeniem uprawień, lub egzekwowaniem obowiązków. Niezależnie jednak od zaliczenia normy prawnej do prawa materialnego bądź formalnego może ona być także zaliczona…
…, jest także ważnym środkiem realizacji tej polityki. Nie sprowadza się ono jednak do samej polityki. Polityka państwa jest zmienna, natomiast prawo ma cechy stabilności, jest bardziej sztywne. Dlatego nie każda zmiana w polityce, wymaga zmian w prawie. Filozoficzne definicje prawa
Spośród współczesnych koncepcji prawa przede wszystkim należy wyróżnić: 1) pozytywizm prawniczy, 2.) normatywizm, 3) funkcjonalizm, 4…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)