Pojęcie Korony Królestwa Polskiego - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 112
Wyświetleń: 1750
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Pojęcie Korony Królestwa Polskiego -  omówienie - strona 1 Pojęcie Korony Królestwa Polskiego -  omówienie - strona 2

Fragment notatki:

Pojęcie Korony Królestwa Polskiego. Państwo Polskie jako osoba prawna
Dla stosunków w polskiej monarchii, charakterystyczna jest konstrukcja Korony Królestwa Polskiego. Istota jej wyraża się w oddzieleniu państwa od osoby monarchy. Oderwanie korony od osoby króla było wyrazem dominacji elementów publicznoprawnych nad prywatnoprawnymi właściwymi dla państwa patrymonialnego. W pojęciu Korony Królestwa Polskiego mieściła się zasada suwerenności, wyrażająca w przekonaniu monarchy, że nie jest od nikogo zależny. Należy tez wskazać na różne znaczenia terminu „Królestwo Polskie”. Najpierw odnosiło się to do ziem pod władzą Przemysława II, a potem do terytorium, nad którym panowali kolejni władcy. Pojecie „Korony Królestwa Polskiego” stosowano na oznaczenie historycznych ziem polskich niezależnie od ich aktualnej przynależności.
Korona Królestwa Polskiego ( Korona Regni Poloniae) była prawnoustrojowym wyrazem tendencji pojmowania państwa jako instytucji suwerennej i publicznej.
Państwo polskie było suwerenne, jego terytorium niepodzielne i niepozbywalne i oddzielone od osoby monarchy. Władza centralna została odnowiona porzucono koncepcję państwa patrymonialnego.
Samorząd miejski w XV - XVIII w. ustrój sądów miejskich. Źródła prawa miejskiego w Polsce.
Ok. XV w. miejsce wójta zajęła rada miejska. W miastach z silnym patrycjatem władza rady się utrwaliła ( Gdańsk) w innych wpływ miały cechy rzemieślnicze ( Poznań)
- do początku XVI w organizacja władz pozostawała bez zmian, w wynikach walk patrycjuszy z pospólstwem wyodrębniła się reprezentacja pospólstwa jako trzeci ordynek dopuszczony do współdecydowania o sprawach miejskich.
- w mniejszych miastach ograniczono kompetencje samorządu miejskiego i podporządkowano go staroście
- początkowo sądy miejskie występowały formie kolegialnej ( sąd radziecki, ławniczy zwyczajny, ławniczy nadzwyczajny, wetowy) lub jednoosobowej - sąd leński rozstrzygał sprawy wójtów i sołtysów
- sąd radziecki tworzyli rajcy z burmistrzem ( przewodniczący składu), rozpatrywał: przestępstwa przeciwko miastu, cywilne mniejszej rangi, był instancją odwoławczą od wyroków pozostałych sądów miejskich,
- Ława sadowa - sołtys jako przewodniczący, 7 ( Wrocław, Kraków) lub 12 ( Toruń, Gdańsk) ławników
- najważniejszym z sądów ławniczych był sąd gajony - sądził 3x w roku przy udziale pana miasta lub jego zastępcy ( wójta, burgrabiego), rozpatrywał sprawy cywilne
- sąd regularny ( zwyczajny) był sądem ławniczym, zbierającym się, co dwa tygodnie pod przewodnictwem sołtysa, rozpatrywał wszystkie sprawy, w których stroną byli obywatele miejscy, z czasem głównie cywilne
- nadzwyczajny sad ławniczy, - gdy zaistniały okoliczności uzasadniające jego powołanie, był to: sad potrzebny - sprawy pilne, wymagające natychmiastowego rozstrzygnięcia, np. w wypadku podróży, sąd gościnny - sprawy, gdy stroną był cudzoziemiec lub obcy


(…)

…[Rawo magdeburskie, najpierw zwyczajowe, potem skodyfikowane, np. Zwierciadło Saskie ( na ziemiach polskich podlegało przeróbkom - prawo ziemskie wrocławskie 1356, księga prawa Środy Śląskiej - 1335)
- Weichblid Magdeburski - połączenie kilku prac min, traktatu o ustroju sadów Magdeburga, XIII/XIV w
- prawo chełmińskie
- prawo starochełmińskie - przywilej chełmiński uzupełniony przez magdebursko…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz