Pojęcie i charakter prawa do firmy
9Prawo do firmy jest prawem podmiotowym przedsiębiorcy, na podstawie którego może on posługiwać się danym oznaczeniem z wyłączeniem innych podmiotów. Przy konstrukcji tego prawa podmiotowego przydano mu charakter dobra osobistego przedsiębiorców, wyposażając jednocześnie w autonomiczne środki ochrony, odrębne od przewidzianych w art. 24 k.c.
9Firma, wobec uznania jej za dobro osobiste, powinna mieć charakter niemajątkowy, podobnie jak inne dobra tego rodzaju (np. życie, zdrowie, nietykalność miejsca zamieszkania czy siedziby). Jednakże wobec faktu, że firma przynależy do przedsiębiorców, a więc podmiotów wykonujących działalność gospodarczą i nastawionych na osiąganie zysku, firma i inne ich dobra oprócz wymiaru osobistego mają wymiar ekonomiczny, łatwo wyrażalny w zwiększeniu lub zmniejszeniu zysku osianego przez takie podmioty, a więc wpływający bezpośrednio na powodzenie i sens wykonywanej przez nie działalności. Podobne zjawisko w odniesieniu do dóbr osobistych osób fizycznych zachodzi w przypadku np. osób znanych, popularnych, u których naruszenie prawa do prywatności, zdrowia, wizerunku itp. przekłada się na wymierne szkody. Zjawisko to nosi nazwę patrymonializacji (komercjalizacji, merkantylizacji) dóbr osobistych. Jemu też ulega w zdecydowanej większości przypadków firma przedsiębiorcy, wobec czego nie sposób zakwalifikować tego dobra jako stricte osobistego (niemajątkowego). Czy wobec tego firma jest dobrem majątkowym? Wydaje się, że również nie - z uwagi na specyficzne środki jego ochrony oraz brak możliwości zbywania tego prawa (art. 439 § 1 k.c.), podczas gdy zbywalność jest jedną z cech dóbr majątkowych. Należy zatem mieć świadomość, że firma jest dobrem osobistym o dwoistej naturze i nie można jej jednoznacznie zakwalifikować do jednej z kategorii dychotomicznego podziału na dobra majątkowe i niemajątkowe.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)