To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
HISTORIA SPOŁECZNE EUROPY
NOTATKA TEMAT VI - 10.11.11r.
POJĘCIE DEMOKRACJI I SUWERENNOŚCI NARODU
POJĘCIE DEMOKRACJI - ludowładztwo, termin określający rodzaj rządów, w którym władza należy do ogółu obywateli danego państwa (greckie demos - lud, kratos - władza). Za kolebkę demokracji uważana jest Grecja. Podwaliny państwa demokratycznego w Atenach ustanawiały reformy przeprowadzone w 594 p.n.e. przez Solona, uwalniały one chłopów od długów i dzieliły mieszkańców na klasy majątkowe. Najważniejszym organem władzy było Zgromadzenie Ludowe, na forum, którego każdy obywatel mógł wypowiedzieć się osobiście. Zarządzaniem państwem zajmowała się Rada licząca 500 członków wybieranych drogą losowania. Większość urzędów obsadzano w wyniku wyborów. Ustrój demokratyczny przyczynił się niewątpliwie do potęgi państwa greckiego w starożytności. W Polsce w czasie rządów szlachty w XV i XVI w. istniała demokracja szlachecka. W Europie i obu Amerykach w końcu XIX w. powstały formy demokracji burżuazyjnej, pośredniej, w której obywatele mieli swój udział w podejmowaniu decyzji politycznych poprzez wybór ciała ustawodawczego, i bezpośredniej, w której podstawowe prawa i obowiązki rozstrzygało powszechne referendum ogółu uprawnionych do głosowania.
POJĘCIE SUWERENNOŚCI NARODU - (dosłownie zwierzchnictwo), 1. Cecha władzy państwowej nieograniczonej, najwyższej, niezbywalnej i bezwarunkowo niezależnej. Suwerenność zewnętrzna oznacza niezależność od wszelkiej władzy w stosunkach z innymi państwami, a wewnętrzna - samodzielność w regulowaniu wszelkich spraw wewnętrznych. Pojęcie suwerenności kształtuje się od średniowiecza, gdy władza państwowa walczyła o niezależność zewnętrzną (od cesarza i papieża) oraz wewnętrzną (od struktur feudalnych). Początkowo suwerenność przypisywano władzy monarchy, później związana była z procesem kształtowania się państwa narodowego. Współcześnie nadawana jest jej nowa treść łączona z tzw. legitymizmem władzy państwa (legitymizacja władzy), oznaczającym, że naród sprawuje nieograniczoną, najwyższą władzę w państwie. Na współczesne rozumienie suwerenności składa się: zwierzchność terytorialna, niepodległość i wolny od ingerencji ustrój polityczny, społeczny i ekonomiczny oraz możność współżycia z innymi narodami na zasadach równości i obopólnych korzyści. Suwerenność narodu jest fundamentem demokracji. Podobnie jak w konstytucjach innych państw demokratycznych w Konstytucji RP jest zapis, iż “władza zwierzchnia w Rzeczypospolitej Polskiej należy do Narodu”. Władcze uprawnienia narodu są urzeczywistniane za pomocą form demokracji bezpośredniej oraz demokracji pośredniej (m.in. za pomocą partii politycznych, grup nacisku, poprzez wybory), 2. Jedna z podstawowych zasad prawa międzynarodowego i stosunków międzynarodowych oznaczająca niezbywalną cechę państwowości i podstawowe kryterium odróżniające państwo od innych uczestników stosunków międzynarodowych. Pokrywa się z pojęciem pełnej podmiotowości w prawie międzynarodowym. Wymieniona m.in. w
(…)
… kryterium odróżniające państwo od innych uczestników stosunków międzynarodowych. Pokrywa się z pojęciem pełnej podmiotowości w prawie międzynarodowym. Wymieniona m.in. w Karcie Narodów Zjednoczonych. W prawie międzynarodowym spotyka się pojęcie suwerenności narodu - oznacza prawo każdego narodu do niezależnego bytu państwowego (samostanowienie narodów), wyboru formy państwa i rządów.
WALKA O POLITYCZNE…
… konstytucji.
W Polsce kobiety uzyskały prawa wyborcze po odzyskaniu suwerenności w 1918, tj. 28 listopada 1918 roku dekretem Tymczasowego Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego. Dekret Naczelnika Państwa o ordynacji wyborczej do Sejmu Ustawodawczego stanowił, iż "Wyborcą do Sejmu jest każdy obywatel Państwa bez różnicy płci" oraz "Wybieralni do Sejmu są wszyscy obywatele (lki) państwa posiadający czynne…
… Zelandia. Doktryna państwa dobrobytu stanowi wytłumaczenie interwencjonizmu państwowego.
PAŃSTWO POSTABSOLUTNE - łączy elementy absolutyzmu i nowożytnego mieszczańskiego konstytucjonalizmu. Absolutyzm, forma ustroju politycznego, polegająca na skupieniu w ręku monarchy całości władzy (monizm): ustawodawczej, co wyrażała zasada: "Quod principi placuit, legis habet vigorem", czyli: "To, co podoba się władcy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)