Poglądy pedagogiczne Jana Ludwika VIVESA- pedagogika

Nasza ocena:

3
Pobrań: 1337
Wyświetleń: 8190
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Poglądy pedagogiczne Jana Ludwika VIVESA- pedagogika - strona 1

Fragment notatki:

poglądów pedagogicznnych Jana Ludwika Vivesa. 2 strony w formacie doc. W tekście pojawiają się takie pojęcia jak scholastyka, źródłowe poznawanie literatury, retoryka, logika, przyroda, historia, gramatyka, retoryka, logika.

Poglądy pedagogiczne Jana Ludwika VIVESAJan Ludwik VIVES żył w latach 1492-1540 . Z pochodzenia był Hiszpanem zamieszkałym w NIDERLANDACH( Holandii) W latach młodzieńczych był zwolennikiem filozofii scholastycznej. Dopiero po ukończeniu studiów zmienił swój pogląd( studiował w Paryżu, Lowanium i Oxfordzie). Swój krytyczny stosunek do scholastyki i średniowiecznej pedagogiki opisywał w dziele „O Naukach”Uważał, że poznanie prowadzi od zmysłów o od wyobraźni do rozumu.W pierwszej części tego dzieła przeprowadził ostrą krytykę wychowania i obyczajów średniowiecznych, w drugiej zaś części przedstawił swój program wychowania.Uważał, że wychowanie powinno być oparte o etykę i psychologię.Chrześcijańskie, moralne wychowanie plus wiedza wg Vivesa da „mądrzejszych i lepszych” Winno się w sposób bardziej odpowiedni dobierać przedmioty i literaturę. Powinno się badać uzdolnienia dzieci, ponieważ nie każde dziecko nadaje się do kształcenia. Powinno się dzieci zdolne ukierunkowywać. Nauka winna być dostosowana do indywidualnych potrzeb i uzdolnień ucznia, uwzględniając jego usposobienie moralne, intelektualne, wiek , stan fizyczny itp.Rodzice i nauczyciele powinni być „ doborowi”  Nauczyciele powinni otrzymywać za swoja pracę pensje od państwa. Pensja tez powinna być w takiej wysokości, aby nie musieli  pobierać darów i aby wystarczyła na godne życie i aby nie musieli uciekać od zawodu. Nauczyciele według VIVESA powinni kształcić, przyuczać młodzież do samodzielności. Do prawidłowego wyszukiwania materiałów, wyciągania prawidłowych wniosków.  Wykształcenie winno być rzeczowe i językowe. Podstawowym językiem była łacina. Uważał, że dzieci poprawnej łaciny i gramatyki należałoby uczyć od 7 do 15 roku życia. Język grecki wg Vivesa jest konieczny. Pożądana byłaby nauka języków nowożytnych, zaczynając od mówienia.Stawiając interes moralności ponad względy retoryczne i estetyczne wystąpił z programem oczyszczonych lektur autorów klasycznych które miały służyć uczniom. Uważał, że czytać należy dużo, należy poznawać literaturę źródłowo. Poprzez czytanie uczeń poprawia sobie gramatykę, retorykę i logikę. Oprócz tych nauk powinno się wprowadzać również nauki rzeczowe takie jak przyrodę, historię, która by uwzględniła oprócz polityki również życie wewnętrzne narodów, matematykę, nauki rolnicze, architekturę, żeglarstwo itp.Jedynie był przeciwny wprowadzeniu astrologii – którą łączył z zabobonem. Nauczanie dydaktyczne powinno polegać na sprawdzaniu wiedzy ucznia.Nauczyciel powinien oprócz egzaminów, wymagać jeszcze wypracowań pisemnych, odpytywać w tym odpytywaniu nauczycielom powinni pomagać starsi uczniowie (dziesiętnicy lub dekurjonie)Jeśli chodzi o dyscyplinę to Vives preferował łagodność, nie wykluczał kar cielesnych, ale uważał, że wystarczą upomnienia, nagany i pouczenia.

(…)

…, że wystarczą upomnienia, nagany i pouczenia. Należy pamiętać również o zdrowiu młodzieży – szkoła powinna posiadać osobne sale przeznaczone do ćwiczeń gimnastycznych i zabawy. Mimo oryginalności, postępowości i praktyczności poglądy VIVESA nie znalazły szerszego rozgłosu. Jednak Erazm z Roterdamu czy Tomasz More a i Modrzejewski zaliczali go do najwybitniejszych myślicieli Renesansu. Andrzej Frycz
… nadrobić zaniedbania powinno się powołać „osoby zacne a poważne” działające z ramienia państwa Modrzejewski za najważniejszy okres życia uważał okres dzieciństwa. Rodzice powinni wykazywać należytą troskę o rozwój moralny i fizyczny. Dzieci należy uczyć spełniania różnych powinności wobec najbliższych wobec ludzi. Uczyć ich pracy i sprawdzać ich wyniki Jeśli chodzi o szkolnictwo to domagał…
… przez dwa stopnie nauki szkolnej. Pierwszy to gramatyka, retoryka i dialektyka tzw. Przygotowanie ogólne. Drugi stopień miał ukierunkowywać do tego co chcieliby robić w przyszłości. Powinno się uczyć według Modrzejewskiego oprócz języków klasycznych, filozofii, stylu wymowy, deklamacji i języka polskiego Jako ciekawostkę Modrzejewski pragnął wprowadzić w życie szkoły tzw. Samorząd uczniowski, który funkcjonował…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz