To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Podział i przykładowe gatunki MOTT
wolnorosnące (wzrost trwa 2-7 tygodni): Fotochromatogenne - wydzielają barwnik pod wpływem światła: M. marinum M. simiae M. kansasii M. asiaticum M. genavense Skotochromatogenne - wydzielają barwnik bez względu na obecność lub brak światła: M. flavescens (zaliczany też do szybkorosnących) M. xenopi M. gordonae M. cooki Niefotochromatogenne - nie wydzielają barwnika: M. avium-intercellulare - najczęściej izolowany MOTT, obejmuje kilka gatunków serologicznie nierozróżnialnych (określany również jako M. avium complex - MAC) M. malmoense M. haemophilum M. ulceranus M. shimoidei M. terre complex - kilka gatunków serologicznie nierozróżnialnych M. gastri M. nonchromasenicum Podział i przykładowe gatunki MOTT:
Szybkorosnące (RGM - ang. rapidly growing mycobacteria): M. fortuitum complex M. smegmatis M. vaccinae - zmutowany szczep BCG M. phlei M. chelonae M. abscessus Inne MOTT:
M. scrofulaceum M. peregrinum M. celatum M. mucogenicum M. szulgai M. paratuberculosis Mikobakterioza
na 100 000 osób na 1,4 (w 1970 r.) i 4,3 liczbę zachorowań na mikobakteriozy na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat
Większą liczbę zachorowań można częściowo tłumaczyć udziałem zakażeń prątkami niegruźliczymi w rosnących populacjach pacjentów należących do grup ryzyka, między innymi: chorych na AIDS mukowiscydozę ,leczonych immunosupresyjnie i preparatami osób po transplantacji narządów
najczęściej - choroba płuc,
znacznie rzadziej - inne narządy
zapalenie węzłów chłonnych
Skóry
tkanek miękkich
chorobę rozsianą u osób z zaburzeniami odporności
Mikobakteriozy - epidemiologia
Udział poszczególnych gatunków prątków w wywoływaniu mikobakteriozy u ludzi różni się w poszczególnych częściach świata.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)