Leki przeciwgruźlicze

Nasza ocena:

5
Pobrań: 406
Wyświetleń: 4788
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Leki przeciwgruźlicze - strona 1 Leki przeciwgruźlicze - strona 2 Leki przeciwgruźlicze - strona 3

Fragment notatki:


LEKI PRZECIWGRUŹLICZE     •  zwiększenie się liczby chorych na gruźlicę (warunki socjalne);  •  około 1/3 populacji światowej jest zakażona prątkami;  •   8 milionów  nowych zachorowań w roku na Świecie;  •   2,5-3 miliony  zgonów na Świecie z powodu gruźlicy co rok;  •  większość w Azji i Afryce;  •  problem u pacjentów HIV (+);  •  infekcje Mycobacterium – wyzwanie terapeutyczne:  o powolny wzrost prątków;  o wewnątrzkomórkowa lokalizacja bakterii;  o terapia jest długotrwała;  o oporność na leki narasta szybko;  o cel leczenia – odprątkowanie.    LEKI GŁÓWNE (wg kolejności wyboru) – niska toksyczność:    1.   izoniazyd (INH);  2.   rifampicyna (RMP);  3.   pirazynamid (PZA);  4.   etambutol (EMB);  5.   streptomycyna (SM).    LEKI DRUGIEJ LINII – wysoka toksyczność      amikacyna,    kapreomycyna,    ciprofloksacyna (fluorowane chinolony),    cykloseryna,    etionamid,    rifabutyna,    klofazymina,    kwas  p-aminosalicylowy.    Populacje prątków wywołujących gruźlicę:    1. prątki szybko dzielące się – poza makrofagami, przy dobrym dostępie  tlenu; działają na nie:  IZONIAZYD ,  streptomycyna ,  RIFAMPICYNA ;  2. prątki wolno dzielące się wewnątrz makrofagów; działają na nie:  pirazynamid ,  RIFAMPICYNA  i  IZONIAZYD ;    1  3. prątki w zamkniętych masach serowatych i włóknistych – dzielą się  rzadko; działają na nie:  RIFAMPICYNA  i  IZONIAZYD   ZASADY LECZENIA GRUŹLICY    •  leczenie jest długotrwałe;    •  co najmniej dwulekowe – istnieje pierwotna oporność na leki;    •  pierwotna oporność dotyczy głównie izoniazydu i streptomycyny,  rzadziej: rifampicyny i etambutolu;    •  leczenie przebiega w dwóch fazach:  o faza wstępna, intensywna – 2-3 miesiące;  o faza kontynuacji, wyjaławiająca.    •  najczęściej stosowany – 6 miesięczny sposób leczenia:  o faza wstępna – 2 miesiące: pirazynamid, izoniazyd, rifampicyna,  etambutol lub streptomycyna;  o faza podtrzymująca – 4 miesiące: izoniazyd i ryfampicyna.    •  jeśli chory nie otrzymuje pirazynamidu, bo go nie toleruje,  to leczenie trwa co najmniej 9 miesięcy;    •  zestawy zawierające rifampicynę, ale nie zawierające izoniazydu są  podawane co najmniej przez 12 miesięcy;    •  dłuższe leczenie w przypadku: gruźlicy prosówkowej, gruźlicy opon  mózgowych, gruźlicy kostno-stawowej, u pacjentów zakażonych  wirusem HIV;    •  leki mogą być podawane w jednorazowej dawce dziennej; czasami  2-3 razy na tydzień;    •  istotne znaczenie ma współpraca chorego i jego akceptacja dla  wielomiesięcznej terapii. 

(…)

… się;
• działania niepożądane: hamowanie wydalania kwasu moczowego,
objawy alergiczne, fototoksyczność.
3
5. STREPTOMYCYNA
• aminoglikozyd; działa w środowisku zasadowym; nie działa
na prątki położone wewnątrzkomórkowo;
• nie wchłania się z p. pok. – podawana i.m.;
• działania niepożądane podobne do innych aminoglikozydów
(streptomycyna jest mniej nefrotoksyczna).
6. CYKLOSERYNA
• działanie bakteriostatyczne…

• działa bakteriostatycznie hamując syntezę kwasu foliowego;
• dobrze wchłania się z p. pok.;
• źle tolerowany; powoduje ciężkie zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
zespół toczniopodobny, objawy przypominające mononukleozę.
9. NOWE LEKI PRZECIWPRĄTKOWE
• fluorochinolony (ofloksacyna i ciprofloksacyna) – dobrze
tolerowane;
• rifabutyna – pochodna rifamycyny; może powodować
zaburzenia hematologiczne i reakcje…
…: streptomycyna, etionamid,
kanamycyna i kapreomycyna;
• kobieta leczona przeciwprątkowo może karmić piersią; leki
przenikają do mleka w niewielkim stopniu (nie leczą, ani nie
chronią dziecka przed zakażeniem).
LECZENIE CHORYCH NA NERKI I DIALIZOWANYCH
• izoniazyd ma tu wydłużony czas półtrwania i powinien być
stosowany w mniejszych ilościach; jest usuwany w trakcie dializy;
• etambutol – podawany w zmniejszonych ilościach, bo usuwanie
zależy od pracy nerek; jest usuwany przez dializę;
• pirazynamid – wydalany przez nerki – jego dawki muszą być
zmniejszone.
LECZENIE U CHORYCH Z USZKODZONĄ WĄTROBĄ
• uszkodzenie wątroby jest najczęstszym powikłaniem leczenia
przeciwprątkowego;
• szczególnie narażeni są chorzy w wieku podeszłym, alkoholicy,
pacjenci z innymi chorobami wątroby;
• chorzy na gruźlicę…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz