To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Podział grzejników c.o. Możliwości stosowania poszczególnych rodzajów grzejników w zależności od rodzaju pomieszczenia i czynnika grzejnego.
Klasyfikację grzejników można przeprowadzić według kilku kryteriów. Jednym z nich jest rodzaj nośnika energii i tu wyróżnia się grzejniki wodne, parowe, elektryczne i gazowe. Najczęściej jednak grzejniki dzieli się ze względu na sposób przekazywania ciepła do pomieszczenia i wyróżnia się tu grzejniki konwekcyjne i promieniujące. Do grzejników konwekcyjnych zalicza się: 1) grzejniki z ogniw żeliwnych lub stalowych; 2) grzejniki z rur stalowych gładkich; 3) grzejniki z rur stalowych ożebrowanych; 4) grzejniki stalowe płytowe; 5) grzejniki członowe aluminiowe; 6) konwektory. Do grzejników promieniujących natomiast zalicza się: 1) grzejniki płaszczyznowe; 2) taśmy promieniujące; 3) promienniki elektryczne i gazowe. Podstawowymi wymaganiami stawianymi grzejnikom są: 1) wysoka efektywność; 2) zwarta konstrukcja; 3) mała pojemność wodna (im mniejsza pojemność tym większa moc cieplna z jednostkowej powierzchni); 4) estetyczny wygląd; 5) zróżnicowane wymiary; 6) dobre własności regulacyjne. Pozostałe kryteria wyboru rodzaju grzejnika to:
- koszt
- system instalacji c.o
- materiały z jakich wykonana jest instalacja
- estetyka pomieszczeń i oczekiwania inwestora
- temperatura zasilania
- sposób podłączenia (od dołu, z boku itp)
- konstrukcja nośna i możliwość montażu grzejnika
- możliwość rozbudowy po zamontowaniu
- kolorystyka
Płytowe
Są to grzejniki obecnie najbardziej rozpowszechnione. Przeznaczone są do stosowania w instalacjach wodnych pompowych i grawitacyjnych, natomiast niedopuszczalne stosowanie w ogrzewaniach parowych a także tam gdzie występuje oddziaływanie środków korozyjnych. Ich cechy to:
Korzystna proporcja moc/zużycie materiał
Lekkie
Niewielka bezwładność Możliwość podłączenia od dołu i w wielu innych konfiguracjach (bez zmiany parametrów)
Duża różnorodność wymiarów (układy jedno, dwu i trzypłytowe, z ożebrowaniem lub bez, z gładką powierzchnią lub wytłoczeniami)
Możliwość montażu w instalacjach stalowych, miedzianych i z tworzyw
Stosowanie w układach zamkniętych (inst. otwarta do 30 kW) Członowe (ogniwowe)
Grzejniki tego typu są bardzo często spotykane, zwłaszcza w budynkach istniejących. Charakteryzują się możliwością rozbudowy poprzez dodanie kolejnych członów, stosunkowo dużą pojemnością wodną i małymi oporami przepływu (ogrzewania grawitacyjne). Mogą być podłączane tylko z boku.
Cechy grzejników żeliwnych:
(…)
…). Mogą być podłączane tylko z boku.
Cechy grzejników żeliwnych:
duży ciężar, ale i duża pojemność cieplna, odporność na korozję i wahania ciśnień,
„klasyczny” już wygląd, chropowata powierzchnia
wysoka trwałość,
malowanie powierzchni,
ciśnienie robocze przy zasilaniu wodą 0,8 MPa, przy zasilaniu parą 0,25 MPa
Cechy grzejników stalowych:
mniejszy ciężar, mniejsza wytrzymałość na korozję i wahania ciśnień,
w zestawach 5-10 członów,
ciśnienie robocze 0,4 MPa.
Aluminiowe
bardzo lekkie, mała masa w stosunku do mocy cieplnej,
mała pojemność wodna,
dobra wymiana ciepła, mała bezwładność cieplna gładka i łatwa do utrzymania w czystości powierzchnia
ryzyko korozji elektrochemicznej (przede wszystkim przy połączeniu z miedzią i mosiądzem)
delikatne i podatne na uszkodzenia mechaniczne
Grzejników aluminiowych nie należy…
… w postaci rur ożebrowanych i blaszanej obudowy mającej za zadanie wytworzyć ciąg powietrza zwiększający wymianę ciepła na drodze konwekcji. Ich cechy to:
najmniejsza pojemność wodna
mała bezwładność cieplna i dobra regulacja w wyniku zmiany strumienia wody grzewczej
mały przyrost temperatury powietrza
wymagana wyższa temperatura zasilania (min. ok. 45oC) - nie najlepsze w przypadku kotłów kondensacyjnych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)