To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Podstawa słupa
Podstawa słupa (nazywana również stopą) jest dolną jego częścią, której głównym zadaniem konstrukcyjnym jest przekazanie obciążeń z trzonu na fundament. Elementy składowe podstawy „zamykają" od dołu i usztywniają trzon słupa. Ponadto konstrukcja podstawy umożliwia właściwe ustawienie słupa podczas montażu oraz zakotwienie go w fundamencie. Konstrukcja i kształt podstawy zależy od przekroju trzonu, schematu statycznego, rodzaju i wartości przekazywanych obciążeń z trzonu na fundament oraz wymaganego sposobu jego działania (zakotwienia) w fundamencie.
Konstrukcja stopy słupa musi zapewniać przyjęte w modelu obliczeniowym warunki statyczne jego podparcia. Podstawa słupa może być połączona z fundamentem w sposób:
— sztywny w obu kierunkach; w styku tych elementów występują siła osiowa N i momenty zginające Mx, My,
— sztywny w płaszczyźnie układu poprzecznego, w której działa siła osiowa N, moment zginający Mx i przegubowy w kierunku prostopadłym (My = 0),
— przegubowy w obu kierunkach (Mx = 0, My = 0), gdzie występuje siła osiowa N.
Ponadto w połączeniu słupa z fundamentem może występować siła poprzeczna Vx lub Vx i Vy.
Głównym elementem podstawy każdego słupa jest blacha pozioma, „zamykająca" trzon słupa i zwiększająca jego powierzchnię docisku do betonu. Obciążenie z trzonu słupa przekazuje się przez docisk blachy poziomej do górnej powierzchni fundamentu (w przypadku małej powierzchni kontaktu tych elementów przekroczone byłyby parametry wytrzymałościowe betonu). Blacha pozioma wraz z odpowiednimi usztywnieniami powinna zapewnić docisk do betonowego fundamentu. Dociskowy model wytężenia blachy poziomej podstawy jest uwarunkowany małą jej odkształcalnością. Niewielkie ugięcia wywołane odporem fundamentu można uzyskać, stosując odpowiednio grube blachy poziome, co jest nieefektywne ekonomicznie, lub projektując cieńsze płyty poziome usztywnione żebrami pionowymi, blachami trapezowymi i żebrami (rys. 6.49). Tylko podstawy lekkich słupów obciążonych osiowo mogą być o konstrukcji zbliżonej kształtem do głowic (bez blach pionowych, żeber, usztywnień). Słupy ściskane osiowo (połączone przegubowo z fundamentem) mogą mieć blachy poziome podstawy kwadratowe lub zbliżone kształtem do kwadratu. Słupy ściskane i zginane jednokierunkowo mają blachy podstawy zawsze prostokątne. Są one często znacznie wydłużone w stosunku do wymiaru trzonu słupa, tak aby podstawa słupa mogła przekazać na fundament również moment zginający Mx i siłę poprzeczną Vy. Na ukształtowanie podstawy słupa, oprócz wymagań wynikających z przyjętego schematu statycznego trzonu (jako pręta połączonego w sposób przegubowy lub sztywny), ma również wpływ rodzaj zastosowanego zakotwienia podstawy w fundamencie. Słupy ściskane osiowo łączy się zwykle z fundamentem przegubowo, natomiast słupy ściskane mimośrodowo mają często sztywno zamocowane podstawy w płaszczyźnie działania momentu zginającego. Rzeczywiste, nominalnie przegubowe podstawy słupów mogą zazwyczaj przenosić nieduże momenty zginające (powstające podczas montażu elementów), co zapewnia konstrukcja ich podstawy i zakotwienia. Podstawy słupów projektuje się na ogół jako nieodkształcalne, przyjmując liniowo-sprężysty rozkład naprężeń dociskowych między poziomą płytą podstawy a betonem fundamentu.
(…)
… dociskowych między poziomą płytą podstawy a betonem fundamentu.
Najprostsza konstrukcja podstawy słupa, o połączeniu przegubowym, składa się tylko z poziomej blachy przyspawanej do trzonu (rys. 6.49a). Jeśli powierzchnie czołowe trzonu (przylegające do blachy poziomej podstawy) są frezowane, to w obliczeniach zakłada się, że 75% siły osiowej N będzie przekazywane przez docisk, natomiast pozostałe 25% siły N…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)