Podmioty odpowiedzialne za utrzymywanie stosunków dyplomatycznych - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 105
Wyświetleń: 728
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Podmioty odpowiedzialne za utrzymywanie stosunków dyplomatycznych - omówienie - strona 1 Podmioty odpowiedzialne za utrzymywanie stosunków dyplomatycznych - omówienie - strona 2 Podmioty odpowiedzialne za utrzymywanie stosunków dyplomatycznych - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

Podmioty odpowiedzialne za utrzymywanie SD
Współcześnie SD między podmiotami PM utrzymywane są najczęściej za pośrednictwem:
Głów państw, którym przysługuje ius representationis omnimodae, czyli prawo do występowania w SM w pełnym zakresie ze skutkiem co do zasady wiążącym dla danego państwa.
Sprawa testów nuklearnych (Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości, Nowa Zelandia, Australia v. Francja; MTS, 1974 rok)
Rząd francuski podjął decyzję o tworzeniu force de frappe (sił uderzenia nuklearnego) w latach 50-tych XX w. Pierwsza próba została przeprowadzona w Algierii dnia 13 stycznia 1960 roku. Dalsze próby wywołały protesty państw afrykańskich i Zgromadzenia Ogólnego ONZ, które wyraziło zaniepokojenie francuskimi planami przeprowadzania prób nuklearnych na Saharze.
Kolejnym poligonem jądrowym stała się Polinezja Francuska (atol Mururoa) - 6.000 km. od Australii i 4.600 km. od Nowej Zelandii. W latach 1966 - 1973 Francja przeprowadziła 34 testy nuklearne w rejonie Pacyfiku. Pociągnęło to za sobą protesty Australii i Nowej Zelandii, które doprowadziły do wszczęcia przed MTS postępowania, w ramach którego domagano się stwierdzenia przez Sąd, że przeprowadzanie dalszych prób na Atolu stanowiłoby naruszenie norm prawa międzynarodowego. Dnia 8 czerwca 1974 roku Biuro Prezydenta Republiki Francuskiej wydało oficjalny komunikat, w którym stwierdzono, że prace nad programem obronnym są na tyle zaawansowane, że próby nuklearne w atmosferze nie będą już przeprowadzane. Pomimo tego, próby nuklearne latem 1974 roku były jeszcze przeprowadzane.
MTS w wyroku stwierdził, że publiczne oświadczenie Francji było wiążące i na jego podstawie Francja zobowiązana była do zaniechania testów.
Kompetencje głowy państwa na gruncie PM obejmują m.in.: wysyłanie i przyjmowanie przedstawicieli dyplomatycznych i konsularnych, zawieranie traktatów, wypowiadanie wojny, zawieranie pokoju. Głową państwa może być monarcha (dziedziczny bądź elekcyjny), prezydent, ciało kolektywne (np. Rada Państwa PRL do 1989). We współczesnym PM nie ma podstaw, aby wprowadzać rozróżnienie między głowami państw (ewentualne różnice mogą pojawiać się wyłącznie na gruncie reguł protokołu dyplomatycznego). Na gruncie Konstytucji RP kompetencje prezydenta są dość precyzyjnie określone w art. 133 - prezydent jest reprezentantem narodu i z tego tytułu: ratyfikuje i wypowiada umowy międzynarodowe informując sejm i senat, mianuje i odwołuje przedstawicieli RP w innych państwach i przy OM, przyjmuje listy uwierzytelniające i odwołujące akredytowanych przy nim przedstawicieli państw i OM.
Komentarz do art. 133 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U.97.78.483), [w:] W. Skrzydło, Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, Zakamycze, 2002, wyd. IV.


(…)

…,
członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w organizacji międzynarodowej,
znacznego obciążenia państwa pod względem finansowym,
spraw uregulowanych w ustawie lub w których Konstytucja wymaga ustawy.” Wykład II 24 luty 2009
Stałych misji dyplomatycznych - największą sieć mają USA oraz Francja. Rolę misji dyplomatycznej można opisać przez odniesienie się do ich funkcji.
Art. 3 ust. 1 konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z 1961 roku
„Funkcje misji dyplomatycznej obejmują między innymi:
a) reprezentowanie państwa wysyłającego w państwie przyjmującym; b) ochronę w państwie przyjmującym interesów państwa wysyłającego i jego obywateli, w granicach ustalonych przez prawo międzynarodowe;
c) prowadzenie rokowań z rządem państwa przyjmującego;
d) zaznajamianie się wszelkimi legalnymi sposobami z warunkami panującymi w państwie przyjmującym i z rozwojem zachodzących w nim wydarzeń oraz zdawanie z tego sprawy rządowi państwa wysyłającego;
e) popieranie przyjaznych stosunków pomiędzy państwem wysyłającym a państwem przyjmującym oraz rozwijanie pomiędzy nimi stosunków gospodarczych, kulturalnych i naukowych.”
Należy podkreślić, że bezpośredniego związku z działalnością stałych misji dyplomatycznych nie ma, wbrew…
… przyjmującego powinny niezwłocznie zawiadomić urząd konsularny Państwa wysyłającego o tym, że w jego okręgu konsularnym obywatel tego państwa został tymczasowo aresztowany, uwięziony lub pozbawiony wolności w jakikolwiek inny sposób. Każda wiadomość, skierowania do urzędu konsularnego przez osobę przebywającą w areszcie tymczasowym, więzieniu lub pozbawioną wolności w jakikolwiek…
…. klauzule Calvo. Na ich podstawie jednostka zobowiązywała się nie korzystać z opieki dyplomatycznej w sporach wynikających z tych umów. Obecnie klauzule Calvo uznawane są za niezgodne z PM i nieskuteczne.
Za pomocą misji specjalnych.
Uczestnictwo Polski w Konferencji na temat ochrony klimatu (Bali, 3-14 grudnia 2007 roku)
[„Gazeta Wyborcza” z 13 listopada 2007 roku]
„Debata o zmianach klimatycznych…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz