To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Początek biologii molekularnej: lata 40 i 50 XX wieku
bakterie podlegają zmianom mutacyjnym, które w następnych pokoleniach są dziedziczne
mutacje zmieniają geny
geny bakterii, wirusów i fagów podlegają mutacjom i rekombinacjom. Ważne nazwiska z tamtych lat to: Luria, Delbrück, Lederbergowie, Jacob, Heyes, Herschey.
1944- przełom, Avery i McCarty, bezpośredni dowód na to, że DNA dawcy może przejść do DNA biorcy, biorca nabywa nowych cech, których wcześniej nie miał- transformacja. Dowodzi, że DNA jest nośnikiem inf gen. Do tamtej pory uważano, że białka przenoszą inf gen. 1950- Chargaff dowodzi, że DNA jest bardzo skomplikowanym polimerem.
1952-Heyes- DNA odpowiada za dziedziczenie nie tylko u bakterii, ale i u fagów i wirusów. 1953- Watson i Crick publikują fizyczny model budowy cząsteczki DNA 1962- Wilkins wraz z Crickiem i Watsonem otrzymali nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny.
Budowa DNA- jest to skomplikowana makrocząsteczka. Nukleotyd: reszta fosforanowa, reszta cukrowa- 2'-deoksyryboza i zasada azotowa.
Nukleozyd: pozbawiony reszty fosforanowej.
Zasada azotowa łączy się przez wiązanie β-N-glikozydowe z C1 pentozy. W cząsteczce DNA pierwsza cząsteczka ma wolny koniec 5' zawierający 3 reszty fosforanowe, natomiast ostatnia cząsteczka ma wolny koniec 3' z grupą -OH (hydroksylową). Kiedy łączą się dwa nukleotydy następuje odłączenie pirofosforanu. Wyróżniamy 4 podstawowe nukleotydy.
dATP- 2'-deoksyadenozyno-5'trifosforan
dGTP- 2'-deoksyguanozyno-5'trifosforan
dCTP- 2'-deoksycytydyno-5'trifosforan
dTTP- 2'-deoksytymidyno-5'trifosforan
Adenina łączy się z Tyminą 2 wiązaniami wodorowymi:
N1 Adeniny z N3 Tyminy
Gr aminowa przy C6 Adeniny z gr ketonową przy C4 Tyminy
Guanina łączy się z Cytozyną 3 wiązaniami wodorowymi:
N1 Guaniny z N3 Cytozyny
Gr aminowa przy C2 Guaniny z gr ketonową przy C2 Cytozyny
Gr ketonowa przy C3 Guaniny z gr aminową przy C4 Cytozyny
Wiązania wodorowe można łatwo zerwać, fosfodiestrowe trudno
Prawoskrętny α-heliks:
Na pełny skręt przypada ok. 10,5 pz
Kiedy podzielimy 360° na 10,5= 34,3°- kąt rotacji (obrotu) przypadający na 1 parę zasad
Długość 1 helikalnego skrętu: 3,57 nm
Odległość w płaszczyźnie poziomej między sąsiadującymi parami zasad: 0,34 nm
Odchylenie par zasad od płaszczyzny poziomej: -6°
Średnica zewnętrzna: 2nm Średnica wewnętrzna (między sparowanymi zasadami): 1nm
(…)
… topoizomerazie II powodując relaksowanie DNA, znosi negatywne superskręcenie (uwalnianie energii).
Wzajemna równowaga dynamiczna tych enzymów jest odpowiedzialna za poziom upakowania (superskręcenia) DNA w cząsteczce bakteryjnej. Czyli są odpowiedzialne za zjawisko kondensacji. U E.coli długość chromosomu bakteryjnego= 1,4 mm musi się zmieścić w komórce o wymiarach 0,7 μm na 2μm, czyli DNA musi być skrócone ok…
… (zaraz po replikacji, ale przed cytokinezą). Wiele bakterii posiada nie zintegrowany z chromosomem dodatkowy DNA- minichromosom (plazmid). Informacja genetyczna w plazmidach jest istotna dla funkcjonowania, nadaje określone cechy fenotypowe, ułatwia przeżycie. W przeciwieństwie do chromosomu plazmidy nie są niezbędne do życia. U większości Procaryota występuje chromosom kolisty, natomiast u Eukariota…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)