Platon i Arystoteles - podobieństwa i różnice w poglądach filozoficznych i pojmowaniu państwa. -Platon w zmienności wszystkiego widzi problem, czyste pojęcia są przecież niezmienne. Arystoteles nie traktuje zmienności jako czegoś złego. Świat jego zdaniem nie chyli się nieuchronnie ku upadkowi, a zmienność to postęp (ten zaś jest dobry)
-Arystoteles odrzucił platońską koncepcję idealnego państwa, w jego ujęciu forma państwa musi aktualizować się w realnym państwie (główną cechą jego koncepcji jest kompromisowość). Przekonywał, że każda wspólnota powstaje dla osiągnięcia jakiegoś dobra, lecz przede wszystkim czyni to najdoskonalsza ze wszystkich wspólnot, która ma najważniejsze ze wszystkich zadanie i wszystkie inne obejmuje, czyli wspólnota państwowa, zmierzająca w swej doskonałości do dobra najwyższego.
-Stagiryta twierdził, że państwo powstaje, podobnie jak pierwsze wspólnoty, na drodze naturalnego rozwoju, jest tworem natury, tak samo jak człowiek, który z natury jest stworzony do życia w państwie. -związki społeczne są naturalną formą bytu ludzkiego. Wszystkim ludziom właściwy jest z natury pęd do życia we wspólnocie, jednak człowiek może niewłaściwie używać swoich zdolności umysłowych i moralnych, jeżeli wyłamie się z prawa i sprawiedliwości, jeżeli przezwycięży pęd do życia we wspólnocie, stanie się „najniegodziwszym i najdzikszym” stworzeniem, a tym samym nie będzie zdolny do zdobycia cnoty i szczęścia. -pierwszym związkiem jest rodzina, ponieważ każde państwo składa się z rodzin, a najmniejszymi częściami rodziny są pan i niewolnik, mąż i żona, ojciec i dzieci - z tego wynika nauka o prawie władania, prawie małżeńskim i prawie ojcowskim.
-naturalność podziału na ludzi wolnych i niewolnych (niewolnik to obdarzone mową żywe, najdoskonalsze narzędzie w ręku pana, „narzędzie ponad narzędzia”). -Arystoteles uważał podobnie jak Platon, że podział na ludzi wolnych i niewolników wywodzi się z natury. -W przeciwieństwie do Platona Stagiryta nie chciał nadać swojemu projektowi charakteru wieczności i niezmienności, zalecał zmianę dawnych zwyczajów i praw, wychodząc z założenia, że niemożliwe jest uregulować wszystko w sposób doskonały na zawsze.
-Arystoteles stanowczo odrzucał platoński podział zbiorowości na odrębne stany, który nie zgadzał się z postulatami jedności państwa. Według Arystotelesa wszyscy obywatele tworzą jednolitą gromadę, która w grupach opartych na różnicy wieku przechodzi przez kolejno trzy etapy: w młodości - wojowników, w okresie dojrzałości - urzędników, w wieku starczym - kapłanów. -Arystoteles początkowo był zwolennikiem doktryny platońskiej, jednak jeszcze za życia Platona wystąpił przeciw nauce o ideach. W przeciwieństwie do niego uważał, że byt realny mają jedynie przedmioty jednostkowe, a nie idee i pojęcia ogólne. Uważał, że ludzie nie posiadają ukrytej pamięci idealnego świata, lecz cała ich wiedza pochodzi z doczesnego doświadczenia.
(…)
… się myślami na skutek codziennych doświadczeń życiowych.
-W przeciwieństwie do Platona na przykład, uważał, że dobro jest czymś względnym. Dla różnych ludzi ma nieraz inne znaczenie.
-Arystoteles odrzucił koncepcję Platona, który był zwolennikiem wspólności mienia, żon i dzieci (dla klas wyższych w jego koncepcji państwa idealnego). Stagiryta uważał, że każdy z osobna dba mniej o rzeczy wspólne…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)