To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
. Płaca jako instrument oddziaływania motywacyjnego
Szczególne miejsce w systemie motywowania zajmują wynagrodzenia, co wynika ze spełnianych przez nie funkcji. Jedną z nich jest funkcja dochodowa, wynikająca stąd, że wynagrodzenie stanowi istotny składnik dochodów osiąganych przez pracowników. Determinuje ono więc możliwość nabywania pożądanych dóbr służących do zaspakajania różnorodnych potrzeb. Wynagrodzenie pełni również funkcję kosztową stanowiąc dla organizacji zatrudniającej pracowników element kosztów działalności, wpływając tym samym na konkurencyjność firmy na rynku. Wynagrodzenie jest również rodzajem nagrody otrzymywanej przez pracowników za wykonywana pracę, pełniące tym samym funkcję bodźcową, tj. motywującą pracowników do zachowań oczekiwanych przez zatrudniającą ich organizację.
Dla realizacji wymienionych funkcji niezbędne jest zbudowanie w każdej firmie (organizacji) odpowiedniego systemu wynagradzania. System wynagradzania określa:
składniki wynagrodzenia,
zasady kształtowania (ustalania) poszczególnych składników,
formy płac,
taryfikatory i tabele płac.
Rozwiązania płacowe kształtowane na podstawie systemu wynagradzania firmy winny gwarantować możliwość prowadzenia w organizacji polityki płacowej ukierunkowanej na realizację jej celów i strategii. Motywowanie poprzez płacę jest procesem złożonym i nie przebiega według prostej reguły: wyższe płace - silniejsza motywacja. W praktyce bowiem skala motywacji stwarzanej przez płace może być bardzo różna: wysoka albo niska. Uwarunkowane to jest przez różnorodne czynniki, zarówno zależne od przedsiębiorstwa (endogeniczne), jak i leżące poza sferą jego oddziaływań (egzogeniczne). Czynniki te działają w różnych kierunkach: jedne wzmacniają działanie motywacyjne płacy, inne zaś je hamują. W konsekwencji siła motywacyjna wynagrodzeń (zdolność do zaspokajania odczuwalnych przez pracowników potrzeb i aspiracji) jest jakby wektorem (głównym) układu sił, przy czym o jej kierunku i wartości decyduje zazwyczaj kila czynników uważanych przez pracownika za najważniejsze.
Złożoność owych czynników i ich wzajemnego oddziaływania wynika ze złożoności funkcji, które płaca pełni w świadomości społecznej ludzi oraz gospodarce. Ma ona różne wymiary: gospodarczą, społeczną, prawną, psychologiczną, moralną, a nawet polityczną. W ekonomii zazwyczaj przypisuje się jej następujące funkcje: dochodową, bodźcową (motywacyjną), społeczną i kosztową, zaś w socjologii - funkcję motywacyjną i konsumpcyjną. Płaca stanowi więc źródło dochodu pracowniczego, środek stymulacji działania, element kosztów przedsiębiorstwa, element stosunku pracy (ważny komponent umowy o pracę i rozliczeń między pracownikiem a pracodawcą), wyznacznik pozycji społeczne (ulokowania człowieka w społecznym podziale pracy), zróżnicowania społecznego (przynależności do grupy), wyznacznik poziomu życia (konsumpcji materialnej), bezpieczeństwa socjalnego, wyznacznik poczucia własnej wartości, uznania dla posiadanych zalet, umiejętności, talentu. Te różne funkcje jakie spełnia płaca w życiu ludzi, wskazują, że jest ona złożonym zjawiskiem socjoekonomicznym i że ograniczenie się do rozważań nad jej wartością wyłącznie ekonomiczną oraz znaczenie tej wartości w pobudzaniu motywacji jest mało użyteczne poznawczo i aplikacyjnie.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)